Co Oznacza Sen O Egzorcyzmach?

Co Oznacza Sen O Egzorcyzmach
Znaczenie snu EGZORCYZM w innych kulturach i sennikach: –

Sennik mistyczny: Kiedy we śnie pojawiają się egzorcyzmy symbolizują one złych nawyków i niechcianych przypadłości, które posiada śniąca osoba.Gdy widzisz, jak są odprawiane, jest to przestroga przed pochopnymi działaniami, które mogą mieć opłakane skutki.Kiedy sam je odprawiasz, taki sen wskazuje na konieczność przemyślenia bieżących spraw,Gdy we śnie zamawiasz egzorcyzmy, zwróć się o radę do swoich przyjaciół.

: Egzorcyzm

Jak odprawić egzorcyzm w domu?

Egzorcyzm prosty do prywatnego odmawiania – Modlitwa o odrzucenie złych duchów – za przyczyną NIEPOKALANEJ. Egzorcyzm prosty Za zgodą Kurii Diec. Warszawsko-Praskiej, z dnia 08.04.1998 r. nr 401/K/98 – do prywatnego odmawiania (przeżegnać się wodą święconą i pokropić nią mieszkanie) (w miejscu + żegnamy się, wykonując znak krzyża, bez wypowiadania słów) W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Amen. Bądź pozdrowiona Niepokalana Dziewico, która od pierwszej chwili swego Niepokalanego Poczęcia, zwyciężyłaś pychę szatana, Bóg Ojciec tak Cię umiłował, o Maryjo, że wybrał Ciebie na Matkę swego Jednorodzonego Syna i tak umiłował świat, że wysłał Jezusa, ” aby każdy, kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16).

Twój Boski Syn, umierając na krzyżu za nasze grzechy, uczynił Cię naszą duchową Matką, Szafarką łask, abyś wspomagała nas, przybrane dzieci Ojca niebieskiego, w dochowaniu wierności przymierzu chrzcielnemu. Uproś nam wiarę żywą, która działa przez miłość, byśmy wypełniając przykazania Boga, we wszystkim wykonywali Jego świętą wolę.

Tak bardzo tego pragnęłaś, zwracając się do sług w Kanie ze słowami: Czyńcie, cokolwiek Jezus wam powie! A ty.
Panie, nasz Zbawicielu, mówisz nam, abyśmy miłowali Boga z całego naszego serca, z całej naszej duszy i z całej naszej mocy, i miłowali ludzi tak jak Ty ich umiłowałeś.
Matko nasza i Królowo! Kiedy atakuje nas nasza własna słabość, szatan i świat, wstawiaj się za nami do Jezusa, aby nam okazał swoją łaskę i zmiłowanie.

Posyłaj nam na pomoc twojego Hetmana niebieskiego, Michała Archanioła, wodza Zastępów Pańskich i Twoich Aniołów, których również jesteś Panią i Królową. Święty Michale Archaniele, Patronie Kościoła Świętego, przyzywamy Twego wsparcia w walce z podstępnymi zasadzkami szatana.

Na początku świata, przewodząc swoim Aniołom, strąciłeś z nieba szatana i zbuntowane anioły, więc i teraz wspieraj nas, gdy te przewrotne duchy ciemności chcą nas oderwać od Chrystusa i Kościoła, Jego Mistycznego Ciała. Jak wyprowadziłeś naród izraelski z niewoli faraona, tak i nas prowadź bezpiecznie do ziemi obiecanej Królestwa niebieskiego.

Posyłaj swoich Aniołów, by nas wspierali w osiągnięciu zbawienia. Wodzu Mistycznego Ciała Chrystusa, prowadź nas do zwycięskiego boju z nieprzyjaciółmi naszego zbawienia. Święci Apostołowie i Uczniowie, których Chrystus Pan ustanowił Pasterzami swego Kościoła, wypraszajcie nam potrzebne siły do zwyciężania ataków złych duchów.

I Wy, Święci Męczennicy, przelewając swoją krew za Chrystusa, daliście najwyższe świadectwo swego życia – wstawiajcie się za nami, byśmy nie ulegli złośliwym kłamstwom szatana.
Mężni Wyznawcy i czyste Dziewice oraz wszyscy Święci Pańscy, wypraszajcie nam łaskę Bożą, byśmy odrzucając podstępne pokusy złych duchów, wytrwali do końca ziemskiej próby w miłości Jezusa Chrystusa.

Wspomagajcie nas, nasi Święci Patronowie! Przybądźcie nam ku pomocy święci Aniołowie Stróżowie, którzy jesteście ciągle przy nas, oświecajcie nasz umysł, umacniajcie wolę i prowadźcie nas do Boga! Wspierajcie nas wszystkie zastępy chórów anielskich! Panie Jezu Chryste! Ty powiedziałeś : “Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi” (Mt 28,18), a wysyłając uczniów na głoszenie dobrej Nowiny o zbawieniu mówiłeś, że tym, “którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać” (Mk 16,17) oraz dałeś im władzę i moc do pokonania całej potęgi szatana (Łk 10,19) – ufając w Twoje zapewnienie: “A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”(Mt 28,20), nakazujemy w Twoje imię + wszystkim złym duchom: Odejdźcie od nas i nie wracajcie więcej! Rozkazujemy wam mocą Pana naszego Jezusa Chrystusa + idźcie precz duchy pychy, nieczystości, chciwości, zazdrości, obżarstwa, gniewu i lenistwa! W imię Jezusa Chrystusa + odpędzamy was duchy kłamstwa, nienawiści, kłótni, nierządu, podstępu, zdrady, kradzieży, wiarołomstwa, pijaństwa, narkomanii, zabijania nienarodzonych, eutanazji oraz wszelkiego zamieszania: Odejdźcie precz od Ludu Bożego.

Mocą Jezusowej Krwi + odrzucamy was i nakazujemy: Oddalcie się od nas i nie wracajcie przewrotne duchy zabobonów, magii, czarów, astrologii, fałszywego jasnowidztwa, bałwochwalstwa, zawiści, sporów, tortur, niezgody, mordu, rozłamów i wojny! Idź precz, szatanie niewiary i zwątpienia w nieskończone miłosierdzie Boga! Odejdź dręczycielu, kłamco i zabójco, który chcesz nas doprowadzić do lęku, depresji, rozpaczy i samobójstwa! Pełni zaufania w nieskończoną dobroć i łaskę naszego Boga, wołamy: Wszystko mogę w Jezusie Chrystusie, który mnie umacnia w Duchu Świętym do działania ku chwale Ojca Niebieskiego! W imię Boga + w Trójcy Jedynego, odstąpcie przeklęte duchy od naszych rodzin, braci i sióstr, od naszych krewnych, sąsiadów, znajomych i przyjaciół! Rozkazujemy wam w imię męki Jezusa Chrystusa + i Jego chwalebnych Ran: odstąpcie od nas i wszystkich kuszonych i tych, których polecamy Bogu Najwyższemu! W imię Jezusa + oddalcie się od Kościoła świętego, od narodu polskiego i wszystkich ludów świata! Mocą świętego znaku Krzyża + odpędzamy was, złe duchy, od naszych mieszkań, domów, wsi i miast! Złączeni z Chrystusem, naszym Panem + nakazujemy wam, byście nie przeszkadzali nam w pracy i w wypełnianiu naszych codziennych obowiązków na chwałę Boga, nie napastowali nas w czasie modlitwy, świętych czynności liturgicznych, a zwłaszcza podczas sprawowania i uczestniczenia w Najświętszej Eucharystii! W imię Boga Stworzyciela + w imię Boga Odkupiciela + w imię Boga Uświęciciela + rozkazujemy wam (duchy sekciarstwa, okultyzmu, spirytyzmu, bezbożności i fałszywego mistycyzmu – oddalcie się od nas i nie ukazujcie nam pozornie szerokiej i łatwej drogi, która w rzeczywistości prowadzi do zatracenia duszy i ciała.

Odsyłamy was pod krzyż Chrystusa, naszego Zbawcy i Pana! “O Krwi Najświętsza naszego Zbawiciela! Jak niegdyś zapowiedziana przez krew baranka paschalnego, obroniłaś lud izraelski od śmierci, tak i teraz, o Krwi Jezusa, zapłato naszego zbawienia, bądź dla nas murem obronnym przeciw wszystkim zasadzkom szatana! Ty jesteś godna wszelkiej czci i chwały! Ojcze niebieski! My Twoje dzieci, odnawiamy obietnice chrztu świętego, wyrzekamy się szatana i wszystkich spraw jego! Wierzymy w Ciebie, Boga, Stworzyciela nieba i ziemi.

Aniołów i ludzi! Wierzymy w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, który stał się Człowiekiem, umarł na krzyżu i trzeciego dnia zmartwychwstał! Wierzymy w Ducha Świętego, naszego Pana, Ożywiciela i Uświęciciela! Wierzymy w jeden, święty, powszechny, maryjny i apostolski Kościół! Wierzymy w Świętych Obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie i życie wieczne w Królestwie Bożym! Uznajemy Najświętszą Maryję Pannę, Matkę Pana naszego Jezusa Chrystusa, za naszą duchową Matkę, Matkę Kościoła, Mistycznego Ciała Chrystusa oraz Królową nieba i ziemi! Chcemy wypełniać wszystkie nakazy i przykazania Boże, trwać w wierności Kościołowi Chrystusowemu, żyć w jedności z naszymi Biskupami i Kapłanami, uznając nieomylność Ojca świętego w sprawach wiary i obyczajów! Niech będzie uwielbiony Bóg w Trójcy Świętej Jedyny – w Maryi Niepokalanej, w świętym Michale Archaniele, w Aniołach i wszystkich Świętych! Razem z zastępami Serafinów wychwalamy Cię, Ojcze, Synu i Duchu Święty, wołając: Święty, Święty, Święty, Pan, Bóg Zastępów! Pełne są niebiosa i ziemia chwały Twojej! W tej wierze i miłości Kościoła Chrystusowego chcemy żyć i umierać.

Amen. : Egzorcyzm prosty do prywatnego odmawiania – Modlitwa o odrzucenie złych duchów – za przyczyną NIEPOKALANEJ.

Jak zachowuje się osoba opętana?

Jak rozpoznać opętanego? Duchowi dużo łatwiej wejść do ciała żywego człowieka, niż się z niego wydostać. Wniknięcie ducha, czy inaczej nawiedzenie ma miejsce najczęściej wtedy, gdy tracimy świadomość samych siebie. W taki stan wpadamy na przykład podczas upojenia alkoholowego, narkotycznego, nikotynowego, silnego przemęczenia, przepracowania czy awantury.

Sprzyja temu także stan żałoby, wywoływanie duchów czy oglądanie horrorów, czyli chwile, gdy jesteśmy otwarci na drugą stronę. Gdy duchowi uda się wejść w osobę, która mu odpowiada, to pragnie, aby go w żadnym wypadku nie odkryto. Inaczej, gdy dostanie się do wnętrza kogoś, kto jest nieodpowiedni (np.

gdy duch nałogowca opęta całkowitego abstynenta). Wtedy za wszelką cenę stara się z niego wydostać. Tymczasem dla niego klamka zapadła, gdyż opętanie człowieka to najczęściej podróż w jedną stronę. Znalazł się w więzieniu, z którego nie ma ucieczki. Wprawdzie próbuje wydostać się na różne sposoby, ale szybko zauważa, że bezskutecznie.

Z tej trudnej dla niego sytuacji istnieją z jego perspektywy dwa wyjścia – czekać na śmierć człowieka (wtedy obydwie dusze opuszczają ciało fizyczne) albo go do tej śmierci namówić.
Drugie rozwiązanie wydaje mu się podłe i nieetyczne, ale w swoim cierpieniu (jest jak zwierzę zamknięte w klatce) podejmuje się go, gdyż rokuje nadzieję na rychłe uwolnienie.

Poza tym duch wie, że śmierci w ludzkim rozumieniu nie ma, czego on sam jest żywym przykładem. Rodzaj śmierci przy samobójstwie nie ma dla ducha najmniejszego znaczenia. Jednak namówienie człowieka do uśmiercenia siebie jest dużo trudniejsze, niż się na pierwszy rzut oka wydaje.

Ażdy normalny, zdrowy człowiek ma w sobie zakodowaną bardzo silną potrzebę życia, co związane jest bezpośrednio z instynktem samozachowawczym, czyli pragnieniem przetrwania.
Gdyby ktoś zechciał mu życie odebrać lub miał je nagle utracić, to wyzwalają się w nim dodatkowe siły skierowane na jego ratowanie.

Aby to naturalne “zabezpieczenie” obejść, opętujący duch musi działać w sposób prowadzący do uśpienia, zmylenia czy zaślepienia człowieka. Duch musi bowiem przekonać człowieka do uśmiercenia siebie. W jaki sposób udaje mu się wykonać taki plan? Po pierwsze odcina człowieka od środowiska (przyjaciół, rodziny, sytuacji czy rzeczy), przez pełne zaprzątnięcie jego świadomości swoją obecnością.

Człowiek, nie zauważając tego procesu, zamyka się w sobie, staje się niedostępny dla bliskich.
Z wysiłkiem robi to, co musi, na nic więcej nie ma już siły.
Duch natarczywie odsuwa wszystkich od nawiedzonego.
W jaki sposób? To proste – w towarzystwie nawiedzonego człowieka czujemy się nieswojo, dostajemy dreszczy, jest nam nieprzyjemnie, a nawet niedobrze, więc stronimy od niego, a on od nas.

Duch psychicznie czy emocjonalnie atakuje bowiem osoby otaczające nawiedzonego. Czasami zdarza się, że opętany wpada w szał i robi awantury o byle drobiazg, ucieka w alkohol, narkotyki lub pracę, aby choć na chwilę uwolnić się od dręczącego go koszmaru.

Najczęściej jednak zamyka się w sobie.
Gdy trwa to jakiś czas, przepaść pomiędzy otoczeniem a nawiedzonym wciąż się powiększa.
Duch manipuluje opętanym i wysyła negatywne emocje w kierunku otoczenia.
Ono tymczasem przypisuje to nie duchowi, lecz złośliwości nawiedzonego.
Jednocześnie duch nieustannie hipnotycznie wskazuje, jakoby źródłem złego byli ludzie otaczający nawiedzonego.

Po zakończeniu tej fazy duch w końcu ma to, czego tak pragnął. Skłócił, poróżnił i odepchnął bliskich od nawiedzonego i ma go teraz tylko dla siebie. Opętany coraz głębiej pogrąża się w beznadziei, ponieważ duch bez ustanku wmawia mu, że jego życie zupełnie nie ma sensu, że świat jest miejscem cierpienia i upadku (co, dla usprawiedliwienia ducha, odpowiada subiektywnie prawdzie.

Na poziomie wibracyjnym, na którym znajdują się duchy, w rzeczy samej panuje beznadzieja).
Duch pragnie ponadto przekonać nawiedzonego, że jest kompletnym zerem, śmieciem bez wartości.
Cokolwiek by zrobił, duch udowodnia mu, że zrobił to źle i że się do niczego nie nadaje.
Najtrudniej duchowi jest na samym początku, gdy opętany ma jeszcze oparcie w rodzinie, w przyjaciołach.

Potem jest mu coraz łatwiej namówić człowieka do samobójstwa, gdyż ten najczęściej zostaje ze swym problemem sam. W obecnych czasach jest to łatwe, ponieważ wszyscy dookoła są bardzo zaabsorbowani sobą, obowiązkami w domu, szkole, pracy i nie zauważają osoby potrzebującej pomocy.

Stąd apeluję, aby nie bagatelizować sytuacji, gdy zauważamy u bliskich zamykanie się w sobie czy poczucie beznadziei. To sygnał ostrzegawczy, być może ostatni, na szukanie pomocy dla bliskiego. Łatwo bowiem przegapić moment, gdy jest już za późno. Trzeba wiedzieć, że fala samobójstw czy nieudanych targnięć na życie rośnie w zatrważającym tempie.

Nie tylko ja mam bardzo wiele takich przypadków, media stale o tym donoszą. Oto kilka nagłówków z pierwszych stron gazet z ostatniego dziesięciolecia – “Polską młodzież fascynuje śmierć”, “Śmierć w modzie, rozwiązuje wszystkie problemy”, “Od 2001 roku czterokrotnie wzrosła liczba samobójstw wśród nastolatków”, “W 2005 roku sześciokrotnie wzrosła liczba samobójców w wieku szkolnym”, “Samobójstwa przestały być domeną dorosłych”, “Kilkoro dzieci z jednej klasy popełniło samobójstwo”, “W ostatnich latach liczba samobójstw wśród dzieci i młodzieży wzrosła dziesięciokrotnie”.

Skąd taka statystyka? W 99 procentach przypadków samobójcy nie decydują się na śmierć sami, lecz zostają do niej nakłonieni przez duchy, najczęściej przez wcześniejszego samobójcę. Wynikiem przeważającej większości samobójstw są zatem dwa duchy. Jeden, który do samobójstwa namówił, no i jego wykonawca.

Jak długo może trwać egzorcyzm?

Siła Jezusa – Przed rozpoczęciem pierwszym zadaniem egzorcysty jest rozpoznanie czy rzeczywiście ma on kontakt z osobą opętaną przez złego ducha, czy jest to raczej przejaw zaburzeń psychicznych (po zapoznaniu się z opinią lekarza). Gdy podejrzenie co do działania demona się potwierdza, przeprowadza się szerokie rozpoznanie przyczyn i objawów.

Polega to na ocenie skali, jak głęboko zakorzenione jest zło i w jaki sposób szatan oddziałuje na człowieka.
Mogą to być dręczenia, obsesje demoniczne, opresje itp.
W następnej kolejności nad opętanym odmawia się, która ostatecznie upewnia o konieczności odprawienia egzorcyzmu, ponieważ podczas niej zły duch może ujawnić swoją obecność.

Egzorcyzm uroczysty musi odbywać się w miejscu odosobnionym np. w kaplicy, albo w pokoju, w którym w widocznym miejscu znajduje się Krzyż lub wizerunek Najświętszej Maryi Panny, Poza księdzem w egzorcyzmach mogą brać również udział osoby świeckie, których zadaniem jest modlitwa w intencji opętanej osoby i ewentualna pomoc kapłanowi.

Nie wolno im jednak wypowiadać formuły egzorcyzmu. Według Rytuału z 2000 r. pełne egzorcyzmy obejmują obszerne modlitwy wstępne, a następnie trzy różne, Na początku egzorcysta na pamiątkę chrztu świętego kropi opętanego wodą święconą, potem następuje modlitwa – litania, czytanie psalmów i Ewangelii. Przez położenie rąk na osobie dręczonej kapłan błaga Ducha Świętego o oczyszczenie jej ze zła, które się w niej zagnieździło.

Podczas modlitwy tchnie On w jej twarz ( „zgładzi go tchnieniem ust swoich i zatraci objawieniem swego przyjścia” 2 Tes 2,8). Następuje potem wyznanie wiary albo odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Kolejnym etapem jest odmówienie Modlitwy Pańskiej, po której egzorcysta ukazuje wszystkim Święty Krzyż i błogosławi opętana osobę.

Apłan wypowiada formułę modlitwy błagalnej skierowanej do Boga oraz rozkazuje złym duchom, w imię Jezusa Chrystusa, opuścić ciało człowieka.
Siądz egzorcysta ma prawo pytać demona o jego imię i ewentualną liczbę jeśli jest ich więcej, przyczynę i czas przebywania w ofierze.
Gdy zwlekają z odpowiedzią należy je przynaglać wezwaniem w imię Jezusa, pokropieniem woda święconą lub pokazaniem Krzyża.

Działania te mogą wywołać różne reakcje demonów. Od pozornej obojętności i milczenia, udawanego żalu i przesadnej gadatliwości po niepohamowaną złość i nienawiść do tego, co święte. Osoba nad którą odprawia się egzorcyzmy może odczuwać niepokój, osłabienie, zmęczenie, czasami występują bóle kręgosłupa, gardła, głowy, żołądka.

Mogą pojawić się szczególne zjawiska takie jak: mówienie w językach, których osoba opętana nigdy się nie uczyła, słabnięcie, ogromna siła niewspółmierna z budową ciała ofiary, znajomość rzeczy ukrytych, wypluwanie rzeczy, znaki na ciele związane z szatanem.
Wszystko to ma na celu zakłócenie obrzędu.
Ończy się on, pieśnią dziękczynną i błogosławieństwem.

Egzorcyzmy mogą trwać od kilkunastu minut do kilku godzin. Objawy opętania mogą zanikać stopniowo w czasie egzorcyzmu lub dopiero jakiś czas po nim. Zdarza się, że osoby nad którymi przeprowadzano egzorcyzmy nie pamiętają ich lub pamiętają tylko mgliście.

Jak wygląda prawdziwy egzorcyzm?

Egzorcyzm – Pełne egzorcyzmy obejmują obszerne modlitwy wstępne, po których następują trzy różne egzorcyzmy właściwe (wedle z Rytuału 2000 r.). Na początku egzorcysta kropi osobę wodą święconą na upamiętnienie oczyszczenia otrzymanego w chrzcie świętym.

Następuje modlitwa: litania, czytanie psalmów i Ewangelii. Ksiądz egzorcysta kładzie ręce na osobę dręczoną błagając Ducha Świętego, aby zły duch odszedł od niej. Podczas modlitwy tchnie w twarz dręczonego (“zgładzi go tchnieniem ust swoich i zatraci objawieniem swego przyjścia” 2 Tes 2,8). Następnie recytuje się wyznanie wiary albo odnawia przyrzeczenia chrzcielne.

Następuje Modlitwa Pańska (Ojcze Nasz), po której egzorcysta ukazuje Krzyż święty i błogosławi osobę dręczoną. Wypowiada formułę błagalną skierowaną do Boga oraz formułę rozkazującą wyrzucającą diabła w imię Jezusa Chrystusa. Egzorcyzmy kończą się pieśnią dziękczynną, modlitwą oraz błogosławieństwem.

Zwykle modlitwa o uwolnienie przebiega w sposób spokojny.
W trakcie egzorcyzmów nad opętanymi mogą wystąpić manifestacje złego ducha.
Osoba, nad którą sprawuje się to sakramentalium, może odczuwać niepokój, zmęczenie, osłabienie, czasem występują bóle żołądka, głowy, gardła i kręgosłupa.
W rzadkich przypadkach opętań mogą wystąpić dodatkowe zjawiska u osoby opętanej, jak np.

mówienie obcymi językami (których ta osoba się nie uczyła), słabnięcie albo siła niewspółmierna do budowy ciała człowieka, znajomość rzeczy ukrytych, występowanie na ciele symboli związanych z szatanem, wypluwanie przedmiotów. W ten sposób demon stara się przeszkadzać egzorcyście i wyraża swoją wściekłość.

Jednak owładnięcie szałem występuje dość rzadko. W przypadku ujawnienia się złego ducha, ksiądz egzorcysta może zadawać pytania o liczbę i imiona demonów, przyczynę oraz czas ich przebywania w ofierze. Czasem zły duch próbuje zachować pozory obojętności i milczenie, albo chcąc odwrócić uwagę kapłana staje się bardzo gadatliwy i udaje żal (zwłaszcza w momentach święcenia lub dotknięcia stułą).

Nierzadko złe duchy trzeba przynaglać do odpowiedzi dając im rozkaz w Imię Jezusa, a także błogosławiąc daną osobę wodą święconą i pokazując jej krzyż. Obecność sacrum wywołuje reakcje, np. złość, nienawiść ku temu, co święte. Upadłe anioły o Bogu i Najświętszej Marii Pannie nie mówią wprost, ale “On”, “twój Przywódca”, “Ona”, “twoja Pani”.

Ile jest władców piekła?

Władcy Piekieł – siedmiu wielkich demonów rządzących Płonącymi Piekłami.

Jak odróżnić opętanie od choroby psychicznej?

Opętanie, trans – od psychiatry do egzorcysty. Rola terapeuty procesie diagnozy. Diagnoza psychiatryczna w podejrzeniu zniewolenia, nękania i opętania przez siły demoniczne jest punktem wyjścia do dalszego rozpoznania i podjęcia modlitwy o uwolnienie czy egzorcyzmu.

Studium prypadku Dziewczyna, lat 21 – na podstawie wywiadu i obserwacji dokonanych w domu rodzinnym badanej wynika, że matka alkoholiczka odrzucała ją i faworyzowała jej brata. Problemy pojawiły się po jego samobójstwie i dotyczyły poczucia tożsamości płciowej. Dziewczyna przyjęła imię zmarłego brata, męski styl ubierania się i fryzurę.

Stała się członkiem przestępczej grupy chłopięcej. Fizjologicznym przejawem negacji własnej płci był zanik miesiączkowania. Dziewczyna deklarowała chęć poddania się operacji zmiany płci. Egzorcysta udzielił jej wsparcia w zakresie poczucia własnej atrakcyjności.

Ze strony koleżanek także miała okazję dowiedzieć się, że jest akceptowaną, ładną, zgrabną, inteligentną dziewczyną. Z uwagi na katolicką orientację dziewczyny egzorcysta użył także argumentu wiary zachęcając ją, aby zaakceptowała swoją kobiecość jako wolę Boga. Po drugim spotkaniu dziewczyna poprosiła o nieodprawianie nad nią egzorcyzmu.

Odnosząc się z szacunkiem do jej woli zaproponowano jej skorzystanie z pomocy psychiatry i ginekologa. Dziewczyna zareagowała na to obrażeniem się i zerwaniem kontaktu. Uznano, że problem nie mógł być rozwiązany bez udziału matki i pracy nad jej uzależnieniem i brakiem akceptacji w stosunku do córki.

Współpraca w zakresie rozpoznania Ludzie często odczuwają uciążliwość psychiczną objawów opętania, szukają pomocy, ale nie chcą zmieniać dotychczasowego stylu życia. Bywa, że ktoś szuka księdza, by wyrzucił z niego złego ducha, ale nie chce się poddać sakramentowi pokuty. W takich sytuacjach egzorcyści nie są skorzy do udzielania egzorcyzmu (akcentują potrzebę przemiany życia).

Zdają sobie sprawę z tego, że liturgicznym egzorcyzmem mogą zaszkodzić, kiedy mają do czynienia z osobą chorą psychicznie, która przeżywa siebie jako opętana. Odprawienie nad nią egzorcyzmu może wzmocnić jej doświadczenia psychotyczne (Kustra, 2004). W przedstawionym studium przypadku istnieje podejrzenie wystąpienia epizodu psychotycznego (może na to wskazywać fakt problemów w testowaniu rzeczywistości, depersonalizacja, urojenia), zaburzenia osobowości (może na to wskazywać antyspołeczna natura zachowania – brak czytelnego, uniwersalnego systemu wartości, rozwiniętego i dojrzałego superego, zachowania przestępcze).

Opętanie w ujęciu psychiatrycznym ma charakter naturalistyczny i jest rozumiane jako forma ekspresji zaburzeń psychicznych z rodzaju np.
Rozszczepiennych, co uznawane jest za chorobę.
Jest to szczególny stan poczucia, kiedy osoba nie utożsamia się sama z sobą, stan (całkowitego lub częściowego, czasowego lub trwałego) zastąpienia własnej osobowości przez inną osobowość (lub inne osobowości).

Nie wyklucza to oczywiście możliwości współistnienia obok zjawisk psychopatologicznych sił demonicznych (np. w sytuacji samobójstwa) i współpracy psychologów i kapłanów, ale wskazuje na fakt, iż często ma miejsce zjawisko pseudoopętania, pod którym możemy znaleźć różne zaburzenia psychiczne.

Z drugiej zaś zachowując dystans do płaszczyzny psychopatologicznej, wynikający z uwzględnienia realnych możliwości działania sił nadprzyrodzonych, trzeba się pogodzić się z faktem, że jest to fenomen, który przekracza możliwości weryfikacji empirycznej. Stąd możliwość błędów w ocenie zjawiska oraz nieporozumień miedzy badaczami różnych dyscyplin naukowych.

Ze względu na chęć rzetelnego diagnozowania opętania trzeba uwzględnić kwestię dokładnego rozróżnienia płaszczyzn metodologicznych i ścisłego przestrzegania kompetencji, które wynikają z ograniczeń metod stosowanych w obrębie każdej dyscypliny badawczej.

Wszelkie redukcyjne traktowanie zjawiska, zarówno wtedy, kiedy za wszelką cenę sprowadza się je do choroby psychicznej, jak i wtedy, kiedy we wszelkich objawach przeżywanych przez człowieka doszukuje się wpływu złego ducha, jest poważnym nadużyciem metodologicznym.
TERAPIA CZY (I) EGZORCYZM Wieloletnie doświadczenie naukowców zajmujących się zjawiskiem opętania wskazuje, że najbardziej skuteczne w kwestii diagnozowania i terapii są takie oddziaływania, które są owocem współpracy zarówno teologów jak i psychiatrów.

W zespole terapeutycznym PCTS mamy kadrę psychoterapeutów, w skład których wchodzą zarazem psychologowie, psychiatra i duchowny (mający podwójne specjalizacje). Dzięki temu proces diagnostyczny ma szansę większej trafności, co z kolei sprawia, iż proces terapeutyczny przebiega także w dobrym kierunku.

Istnieją takie sytuacje, w których po konsultacjach odsyła się osoby do egzorcystów diecezji rzeszowskiej, gdy występują zjawiska które nie są związane ściśle z kategoriami psychiatrycznymi i psychologicznymi.
Istnieje jednak możliwość jednoczesnego występowania choroby psychicznej i faktu opętania,

Często wtedy jednak osoba jest odporna na terapię farmakologiczną, a nierzadko wszelkie zaburzenia kończą się z chwilą odprawienia egzorcyzmu. Dzieje się tak również, że księża, teologowie, egzorcyści (coraz częstszy obyczaj, nierzadko stały standard) powstrzymują się przed interwencją uwzględniającą płaszczyznę duchową i sugerują najpierw odbycie konsultacji psychologicznej lub psychiatrycznej.

Okazuje się bowiem, iż w blisko 70 % przypadków osoba cierpi na typowe zaburzenia natury psychicznej (np.
Niżej omówione: nerwica histeryczna, schizofrenia, mania, zab.dysocjacyjne).
Egzorcyzmy mają na celu wypędzenie złych duchów lub uwolnienie od ich demonicznego wpływu, mocą duchowej władzy, jaką Jezus powierzył Kościołowi.

Czymś zupełnie innym jest choroba, zwłaszcza psychiczna, której leczenie wymaga wiedzy medycznej. Przed podjęciem egzorcyzmów należy więc upewnić się, że istotnie chodzi o obecność Złego, a nie o chorobę psychiczną. OBJAWY OPĘTANIA Poszczególni egzorcyści do oceny diagnostycznej opętania zwykle włączają takie objawy jak: występowanie świadomości obcej osobie, mówienie językami, których opętany nie zna, konwulsje, znajomość przez opętanego faktów z przeszłości, przyszłości życia egzorcysty i osób towarzyszących, ruchy nienaturalne i trudne do wykonania bez długotrwałych ćwiczeń jak taniec, niezwykłe zachowywanie równowagi, nadludzka moc, lewitacja, samoistne przesuwanie się przedmiotów w pobliżu opętanego, samookaleczenia, grymasy i ataki bólu ustępujące po nakreśleniu znaku krzyża czy użyciu święconej wody, odchodzenie od zmysłów, wydawanie odgłosów zwierząt, demoniczne wizje, odraza do przedmiotów poświęconych i osób duchownych, niemożność przełknięcia pokarmów i napojów poświęconych.

Opętanie wywołuje więc zjawiska w czterech różnych obszarach: w sferze religijnej, cielesnej, psychicznej i parapsychologicznej.
Psychopatologia w kontekście opętania Z uwagi na liczne symptomy, jakie towarzyszą opętaniu, jak i brak ostrych kryteriów, które pozwalałyby jednoznacznie jego fakt diagnozować trzeba odwołać się do innych zaburzeń psychicznych, które mogą wykazywać podobne cechy do omawianego fenomenu.

Wśród chorób, które należy uwzględnić w diagnostyce różnicowej można wymienić: 1) nerwica histeryczna; histrioniczne zaburzenie osobowości. Opętanie zdradza podobieństwo z osobowością histrioniczną, często przejawiając symptomy powstające na podłożu seksualnym (w wypadku opętania na tle religijnym pojawia się wówczas motyw miłosnego związku mistycznego z bóstwem lub Bogiem oraz symptomatyka związana z tym “miłosnym zawładnięciem”).

Charakterystycznymi cechami nerwicy histerycznej jest przesada, teatralność w zachowaniu się, egocentryzm, duża sugestywność, różnorodność objawów.
Niektórzy uważają histerię za wrodzone zaburzenia osobowości, które mają ujawniać się pod postacią reakcji nerwicowych, zaburzeń zachowania się, ale również psychoz.

Histeria może imitować różne choroby. Najczęściej występują objawy: porażenia, niemożność stania i chodzenia, ślepota, głuchota, bezgłos, drżenie mięśniowe, tępy ból, uczucie jakby gwoździa w głowie (globus), uczucie duszenia w gardle. Opisane objawy somatyczne obejmuje się ogólną nazwą konwersji histerycznej (osobowości histerycznej).

Histeria może również objawiać się pod postacią zaburzeń świadomości, np. amnezji (niepamięcią lub jasnym stanem pomrocznym). Histerycy mają skłonności do nadmiernej afektacji, np. w stosunku do lekarzy, psychoterapeutów. Osoby te są zwykle badane przez neurologów i innych lekarzy. Żadne badania nie potwierdzają podejrzeń jakiejkolwiek choroby somatycznej.

Zaburzenia te mają zwykle tło psychogenne i wymagają leczenia psychoterapeutycznego; 2) psychoza urojeniowa zarówno w przebiegu schizofrenii, jak i chorób afektywnych. Opętanie bywa czasami mylona przez psychiatrów z ostrą postacią schizofrenii, choroby schizoafektywnej czy choroby afektywnej dwubiegunowej – manii (opętanie nie jest tożsame z manią ale w pewnych aspektach bardzo podobne).

Do cech odróżniających opętanie od chorób z grupy schizofrenii można zaliczyć: nagłe wystąpienie, wyraźny początek i koniec, czas trwania (w przypadku opętania nie przekracza on kilku godzin, zaś objawy psychotyczne zazwyczaj trwają kilka dni i dłużej).
Wspólny jest motyw halucynacji, ale odróżnia je fragmentaryczna, niespójna i nielogiczna struktura w przypadku stanów psychotycznych.

Towarzyszące opętaniu omamy (słuchowe i wzrokowe) powiązane są z transem, zazwyczaj mają sens religijny, a ich struktura spójna jest ze społecznie przyjętymi normami. Przekonania osoby opętanej o byciu opętaną poddają się modyfikującemu wpływowi otoczenia, co nie można powiedzieć o towarzyszących zaburzeniom psychotycznym urojeniach bycia zawładniętym; 3) osobowość mnoga,

Zarówno w tym zaburzeniu, jak i opętaniu dochodzi do dysocjacji osobowości.
Może to być obecność dwóch lub więcej odrębnych tożsamości lub stanów osobowości, z których każdy ma względnie trwałe wzorce postrzegania, myślenia, odnoszenia się do samej siebie i świata.
To co najczęściej pozwala na różnicowanie to treści, według których tworzone są wzorce nowej tożsamości.

W opętaniu dotyczą one najczęściej kulturowych wyobrażeń związanych ze sferą nadprzyrodzoną (duchów, bóstw, demonów). W osobowości mnogiej są to najczęściej wzorce społecznie akceptowalne i zaczerpnięte z codziennego doświadczenia. Poza tym, opętanie występuje najczęściej raz w życiu, ma charakter wzmożony i nagle ustępuje, osobowość mnoga zaś jest stanem ciągłym, z możliwością remisji; 4) padaczka,

Już w czasach starożytnych bardzo często przypadki epilepsji kojarzono z opętaniem. Jest ona bowiem związana m.in. z nagłym krzykiem, zapaścią i utratą świadomości. Pojawia się także utrata kontroli nad mięśniami twarzy, wysuwa się często język i nadmiar śliny może pojawiać się w formie piany na ustach.

Często współwystępuje także nietrzymanie moczu lub stolca. Istotna w kontekście omawianego zjawiska jest aura poprzedzająca wystąpienie drgawek padaczkowych (stan, w którym człowiek nie utracił co prawda kontaktu z otaczającą go rzeczywistością, ale jednocześnie realnie doświadcza wizualnych, słuchowych, somatycznych lub węchowych halucynacji); 5) zespół Gillesa de la Tourette’a,

Jest to zaburzenie o charakterze neurologicznym, które ze względu na swój kliniczny przebieg wywołuje w obserwatorach kierujących się stereotypami skojarzenie z opętaniem.
Początkowe objawy tej choroby to: mimowolne tiki i grymasy na twarzy, zwrócenie do góry gałek ocznych, wokalizacje (chrząkanie, mruczenie), wydawanie innych odgłosów.

Formą tików mogą być koprolalia – wypowiadanie wulgarnych słów o charakterze seksualnym, fizjologicznym, bluźnierczym. Chwilowe utraty kontroli, mimo iż są tylko krótkotrwałymi epizodami w normalnym funkcjonowaniu jednostki, to jednak mogą być błędnie interpretowane jako objaw opętania.6) osoby z zaburzoną strukturą osobowości np.: schizotypową, paranoidalną, borderline lub antyspołeczną stają się potencjalnie zagrożone opętaniem lub zachowują się w sposób mogący powodować skojarzenie z opętaniem.

Jest to widoczne wówczas, gdy nie mają dojrzałego superego, piją nadmiernie alkohol, zażywają środki psychoaktywne.
Dokonują tym samym rozchwiania swojej świadomości.
Czasami zabijają, popełniają samobójstwa lub dokonują innej destrukcji.
Czasami w kontekście opętania pojawia się kategoria zwielokrotnionej osobowości, która przejawia się jako szczególna forma występowania u jednej osoby mechanizmów obronnych typowych dla zaburzonej osobowości schizotypowej i z pogranicza.

ks. Krzysztof Wędrychowicz psycholog, psychoterapeuta : Opętanie, trans – od psychiatry do egzorcysty. Rola terapeuty procesie diagnozy.

Kiedy trzeba udać się do egzorcysty?

Egzorcysta: kiedy zgłosić? – Kiedy jednak koniecznie zgłosić się do egzorcysty? Jeżeli nasz zdrowy rozsądek podpowiada, że w naszym życiu doszło do jakiejś ingerencji zła, to powinniśmy najpierw skonsultować te obawy ze spowiednikiem. Zawsze powinniśmy podzielić się swoimi przeżyciami, gdy wywołały je niebezpieczne sytuacje duchowe.

Mam tu na myśli wszelkie formy oddawania się pod „opiekę złego ducha”, korzystanie z magii, wróżbiarstwa, kart magicznych, technik wschodnich, modlenia się do złego ducha, składania mu obietnic lub wzywania go do swojego życia lub życia innych osób.
Powodem do rozmowy ze spowiednikiem powinny być także zjawiska nadprzyrodzone, które mogą towarzyszyć opętaniu,

Są nimi różne formy słyszenia głosów, myśli i pragnień, wywoływanie zjawisk paranormalnych, poczucie czyjejś obecności, awersja do rzeczy świętych i modlitwy, samoistne bluźnierstwa i przekleństwa, niewyjaśnione choroby lub posiadanie nadludzkiej siły, niekontrolowany krzyk i wybuchy złości.

Lista takich zjawisk jest naprawdę bardzo długa. Spowiednik w takiej sytuacji dokona wstępnej oceny i najczęściej poprosi o spotkanie, aby lepiej poznać sytuację danej osoby. Jeżeli natomiast uzyska pewność, to od razu skieruje daną osobę do egzorcysty i psychiatry. Ważne jest to, że występowanie tych zjawisk nie grozi nieudzieleniem rozgrzeszenia,

Tylko jeżeli ktoś nie spełnia warunków spowiedzi rozgrzeszenie nie może być udzielone. W przeciwnym razie spowiednik ma obowiązek odpuścić grzechy.

Czy opętanie to choroba?

Okultyzm, opętania a zaburzenia psychotyczne (i inne problemy psychiczne), związki pozorne i faktyczne | Więc jestem

By
Opublikowane 5 Październik, 2013

W dzisiejszych czasach, kiedy wiara odchodzi na dalszy plan, coraz częściej mówi się o opętaniu jako o chorobie psychicznej, nie mającej nic wspólnego z siłami nadnaturalnymi. Jednakże czy możemy być całkowicie pewni, że zjawisko owładnięcia przez demona, to tylko ludzki wymysł? Okazuje się, że nie do końca. Zdarzają się rzeczy, których nie jesteśmy w stanie wytłumaczyć w sposób naukowy.

Czy egzorcyzm pomaga?

Fot. Fotolia Czasem łatwiej zrzucić problem na złe duchy, niż przyznać, że się ma jakiś psychologiczny problem lub coś trudnego dzieje się w rodzinie – mówi PAP psycholog dr Igor Pietkiewicz z Uniwersytetu SWPS, który bada zjawisko nagłych zmian zachowania i tożsamości przypisywanych opętaniu.

Interesuje nas obraz kliniczny osób, które zgłaszają się do egzorcystów z nagłymi zmianami zachowania.
Niektóre z tych osób mają wrażenie, jakby w ich ciało wchodziła obca siła, zmienia się ich tożsamość, zaczynają krzyczeć, bluźnić, czołgać się po ziemi, mają drgawki” – opowiada dr Igor Pietkiewicz z Centrum Badań nad Traumą i Dysocjacją Uniwersytetu SWPS.

Jego zespół przeprowadza pogłębione wywiady kliniczne i konsultacje psychiatryczne z osobami, które korzystają z egzorcyzmów. Wyjaśnia, że mechanizmy odpowiedzialne za te zmiany mogą być różne. „Chcemy wiedzieć, co te osoby odczuwają, kiedy tracą kontrolę nad sobą, jak wiele pamiętają o tym co się z nimi dzieje, jak funkcjonują w życiu codziennym, jak radzą sobie ze stresem i czy mają jakiekolwiek objawy związane z traumą” – wymienia w rozmowie w PAP dr Pietkiewicz.

W interdyscyplinarnym zespole projektu, oprócz specjalistów ochrony zdrowia (psycholog, psychoterapeuta i lekarz psychiatra) bierze też udział ksiądz-psycholog, a naukowcy współpracują z Dominikańskim Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach, a także z proboszczami i egzorcystami z całej Polski.

Dzięki współpracy z duchownymi, naukowcom udaje się dotrzeć do osób zgłaszających się na egzorcyzmy. RÓŻNE SPOJRZENIA NA OPĘTANIE Psycholog wyjaśnia, że pojęcie opętania można rozpatrywać na różnych płaszczyznach. “W wielu kulturach, społecznościach, ludzie przypisują pewnym zachowaniom ludzkim wpływ czynników duchowych.

Czyli np. jak ktoś zaczyna się dziwnie zachowywać – ma drgawki, krzyczy, bluźni lub traci świadomość – to społeczność uważa, że jest pod wpływem ducha, bóstw, duchów przodków.
To kulturowe rozumienie opętania” – tłumaczy.
Opętanie jest też kategorią teologiczną.
W wielu religiach wierzący są zdania, że na człowieka mogą działać siły nadprzyrodzone.

I tak np. w Kościele katolickim uważa się, że niektóre osoby zachowują się w określony sposób, bo są pod wpływem złego ducha. Również księża próbują dokonać rozeznania i w niektórych sytuacjach proponują egzorcyzm, jako antidotum na opętanie” – opowiada rozmówca PAP.

My oczywiście, jako badacze nie zajmujemy się opętaniem w rozumieniu teologicznym.
Nauka nie jest w stanie stwierdzić, czy siły nadprzyrodzone istnieją czy nie.
Nie mamy do tego aparatu badawczego” – wskazuje dr Pietkiewicz.
Czasem bowiem jednak bywa tak, że chociaż rodzina lub lokalna społeczność uważa kogoś czasem za opętanego, to teolog nie podziela ich zdania, bo podejrzewa, że przyczyną niezrozumiałego zachowania mogą być konflikty psychologiczne.

A wtedy ksiądz prosi o konsultacje psychologa lub lekarza – mówi dr Pietkiewicz. “Niestety, chociaż Watykan zaleca konsultacje kliniczne zanim jakiekolwiek egzorcyzmy zostaną poczynione, nie wszyscy egzorcyści je polecają” – utyskuje naukowiec. OPĘTANIE OKIEM KLINICYSTY Jak jednak dodał psycholog, nawet jeśli egzorcyści kierują petenta na konsultację psychiatryczną, to skupia się ona często na ustaleniu, czy można tam mówić o chorobie psychicznej.

Tymczasem nagłe zmiany zachowania i tożsamości wiązać się mogą z zupełnie innymi jednostkami klinicznymi, które akurat w Polsce są słabo rozpoznawane. “U takiej osoby mogą częściej występować zaburzenia dysocjacyjne (związane z traumą) lub zaburzenia osobowości” – opowiada. Dodaje, że wśród osób przekierowanych od egzorcystów mogą być też osoby neurotyczne, przeżywające konflikty dot.

pragnienia wsparcia i uwagi ze strony innych. I zwraca uwagę, że psychologiczna pomoc dla danej osoby będzie inaczej wyglądała w każdym z tych przypadków. EGZORCYZMY A TRAUMY Jak wyjaśnia psycholog, egzorcyzmy to przyjęty kulturowo, alternatywny sposób radzenia sobie z trudnościami.

Uznanie, że pewne zachowania są skutkiem działania złego ducha, może być z jednej strony trudne, ale może być też wygodne – dla tej osoby i dla jej rodziny.
Dzięki temu rodzina nie zajmuje się np.
Problemem nadużyć w domu, tylko skupia się na pokonaniu złego ducha podczas egzorcyzmów” – opowiada naukowiec.

“Czasem łatwiej problem zrzucić na złego ducha, niż przyznać się, że się ma jakiś psychologiczny problem lub coś trudnego dzieje się w rodzinie. Jeszcze trudniej jest konfrontować się z urazami psychicznymi, na które ofiary przemocy lub nadużyć reagują fobicznie” – mówi.

Jak wyjaśnia, korzystanie z pomocy egzorcysty może korzystnie działać na daną osobę.
Ale zdarzają się sytuacje, kiedy udział w grupowych czy indywidualnych egzorcyzmach może retraumatyzować, uruchamiać trudne wspomnienia i związane z nimi emocje, wrażenia sensorycze” – ostrzega naukowiec,
Przywołuje przykład kobiety, która była molestowana seksualnie, jako dziecko i podczas egzorcyzmów zaprezentowała objawy zespołu stresu pourazowego (PTSD).

“Sytuacja podczas rytuału, kiedy ktoś trzyma daną osobę, obezwładnia ją, stosuje siłę, w dominujący sposób narzuca swoją wolę, może przywołać urazowe wspomnienia – zwrócił uwagę dr Pietkiewicz. – Taka osoba może poczuć się jak wcześniej, nie będzie wiedziała co robi, będzie bardzo przerażona, a może wściekła.

Będzie próbować uciec, a jeśli nie – może dojść do utraty świadomości” – opisuje psycholog. RÓŻNE KULTURY Zjawisko opętania spotyka się jednak w przeróżnych kulturach i religiach. “W Polsce egzorcyzmy są dosyć popularne. W innych krajach w Kościele katolickim raczej nie ma instytucji egzorcysty – wierny rozmawia z biskupem, który wyznacza księdza do pomocy.

Polsce jednak, jest grupa księży, która dostała mandat na wykonywanie tych rytuałów” – informuje psycholog z Uniwersytetu SWPS. Dr Pietkiewicz prowadził wcześniej podobne badania na Mauritiusie, gdzie nagłe zmiany zachowania przypisywano nie tylko szatanowi, ale lokalnym bóstwom.

Bycie opętanym przez bóstwo hinduskie czy buddyjskie może być postrzegane, jako bardziej nobilitujące.
Nawet, jeśli tracę świadomość i kontrolę nad sobą, to mam kontakt z bóstwem, przez które zostałem wybrany.
Nie ma to tak negatywnego wydźwięku, jak bycie opętanym przez szatana” – opowiada dr Pietkiewicz.

TO NIE JA, TO ZŁY DUCH! Psycholog podaje przykład kobiety z Mauritiusa. Opowiadała ona o sobie, że jest miła, układna i nie mówi o innych złego słowa. Ale jak zobaczyła swojego męża flirtującego z inną kobietą, stała się agresywna i dźgnęła go nożem. “Ta kobieta była przekonana, że to nie ona to zrobiła, ale bogini Kali, która w nią wstąpiła” – opowiada dr Pietkiewicz.

Jak tłumaczy, osoby, które mają poczucie, że to nie one są odpowiedzialne za swoje zachowanie, pozwalają sobie wyrażać różne konfliktowe uczucia, emocje, pragnienia, których na co dzień nie okazują.
Wytłumaczeniem jest: “to nie ja to robię.
To robi duch”.
Podczas badań nad opętaniem – jak zapewnia dr Pietkiewicz – naukowcy z szacunkiem odnoszą się do poglądów religijnych badanej osoby.

Co Szatan mówi o egzorcyzmach?

Co szatan mówi podczas egzorcyzmów – ks. Piotr Glas Szatan mimo że jest „ojcem kłamstwa” J 8,44. to podczas egzorcyzmów przymuszony przez kapłana, mówi rzeczy, które demaskują jego zwodnicze działanie. Część druga: Ktoś, kto mówi, że szatan nie istnieje już jest pod jego wpływem, gdyż Szatan jest mistrzem iluzji i kłamstwa, przekonując nas o swym niebycie.

To, że czegoś nie widzimy, czy nie doświadczamy, nie może być dowodem na nieistnienie.
Siądz Piotr Glas dzieli się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami na temat szatana i jego poczynań, a także egzorcyzmów, które odprawiał.
Chce „dać głos szatanowi”, pozwolić mu się wypowiedzieć, byśmy sami zobaczyli z czym walczymy.n Każda walka z szatanem toczy się na płaszczyźnie duchowej, jednak nie wolno jej bagatelizować, gdyż możemy przegrać swoje życie.

Wiadomo przecież, iż szatan jest upadłym aniołem – anielskim bytem, w związku z tym zna Boga i metody jego działania, wie również co zrobić, by nas oszukać. I nie działa tu przekonanie „Ja Go nie ruszam, on mnie nie ruszy”, gdyż myśląc w ten sposób dajemy mu przewagę i wolną rękę do działania i szkodzenia nam.

Człowiek sam z siebie nie jest w stanie walczyć z mocami piekielnymi, gdyż nie ma na to sił.
To Bóg walczy przez nas i dla nas, a Maryja – nasza matka wspiera nas i ochrania.
Naszym obowiązkiem jest kusić wszędzie i bez względu na wszystko, ktoś zawsze wpadnie w nasze sidła, niektórzy wpadną na zawsze.” – to słowa duchów nieczystych przekazane podczas modlitwy z egzorcyzmem.

Wszystko zaczyna się od myśli, przez którą następuje kuszenie. Następnie Ty, jako człowiek myślący podejmujesz decyzję, przyzwalając lub negując myśl, a potem następuje akcja, która może stać się grzechem. „On (Bóg) chce żeby dusze były wolne i święte.

Ja (szatan)chcę, żeby były zniewolone”,
Zniewolenie może być różne, zniewolenie nałogiem, hazardem i wiele innych.
Gdybyście padli na kolana jak aniołowie, nie mielibyśmy nad wami władzy”,
Szatan pragnie byśmy oddawali mu cześć, jaką powinniśmy oddawać Bogu.
Olejną rzeczą o której powinniśmy wiedzieć i się wystrzegać to pakty z diabłem.

Najgorszym jest podpisanie „cyrografu” własną krwią. Choć czasem nie jesteśmy świadomi zawarcia takiego paktu. Jeden gest, jedno słowo może nas pogrążyć. A modlitwa nie zadziała, jeśli ksiądz nie będzie wiedział, kiedy zawarliśmy „pakt z duchem nieczystym”, w którym momencie zaprosiliśmy go w nasze życie.

Pod żadnym pozorem nie zapraszajmy diabła, nawet w żartach czy złości, nie złorzeczmy sobie ani drugiemu ( „A niech go diabli wezmą”).
Moim bogiem jest władza, którą mam nad ludźmi”.
My sami dokonujemy złego wyboru, jesteśmy kuszeni nieustannie.
Dlatego tak ważne są sakramenty, szczególnie sakrament spowiedzi i najważniejsze by niczego nie zataić, ważne by pozostawać w stanie łaski.

Kiedy my się podnosimy, jest to największą klęską złego. Jedynie prawdziwa i szczera wiara w Boga może uchronić nas przed opętaniem. Nasz grzech wabi Szatana i jego duchy. Najgorszym przekleństwem dla diabła było i jest wcielenie się Boga w człowieka, ponieważ Jezus „upokorzył” samego siebie rodząc się w stajni, w ubóstwie i chłodzie.

Aby się ochronić przed wpływami złego powinniśmy skupić się na oczekiwaniu na Boskie Narodzenie.
Czas Adwentu to czas na „porządki w sercu”, a nie czas zakupów, strojenia domu i choinki, gotowanie i obżarstwo.
To czas odnowienia swej wiary, a nie konkurs na najładniejsze przybranie balkonu.
Nie mało ludzi jest na naszych usługach.

Dajemy im najwyższe stanowiska, skąd mogą dominować i niszczyć” – diabeł o „wielkich” tego świata. Szatan równie mocno jak Bożego Narodzenia nienawidzi Rodziny i małżeństwa (bo w oczach Boga to Świętość), próbując z całych sił zniszczyć to co w nich dobre.

Atakuje relacje między ludźmi (zdrady, myśli nieczyste, cudzołóstwo, gwałty), atakuje dzieci (zabójstwa, gwałty, molestowanie, prześladowanie, kazirodztwo), by zniszczyć ostoje dobra i piękna na ziemi.
Podaje nam na tacy swe narzędzia: związki homoseksualne, gender, rodzicielstwo homoseksualne, wielożeństwo, rozwody, aborcja mówiąc, że są dobre, że to też „rodzina”.

A przecież Biblia rozwiewa nasze wątpliwości jednoznacznie. Rodzina to związek mężczyzny i kobiety, jeden na całe życie. I tylko taka rodzina jest błogosławieństwem, tylko tam powinny pojawiać się dzieci. „Nawet ustawowe pozwolenie od was dostałem.” – szatan o aborcji.

My szatani chcemy nienawiści, niezgody i wojny” „Wiesz ilu naszych potępieńców chodzi po świecie?” Złe duchy są obecne cały czas wszędzie, wszystko słyszą i komunikują się ze sobą, udzielając sobie pomocy w opętaniu człowieka. Nigdy nie jest tak, że opętany nosi w sobie tylko jednego złego, lecz całą armię.

Osoba duchowna jest największym trofeum dla Szatana, ponieważ przez zdobycie i złamanie księdza zostaną zgorszone setki dusz. Dlatego bardzo ważna jest modlitwa za kapłanów, którzy są najbardziej narażeni na działania złego ducha. „Każdy klecha przynosi nam pecha, a zwłaszcza ten który wykonuje swoje zadanie.” „Ona; ta baba; tamta.” – nienawiść wobec Maryi jest ogromna, w związku z tym naszą obroną jest wstawiennictwo Maryi i Różaniec, Nowenna Pompejska.

Zabierz ten łańcuch z krzyżem na końcu.
On (Jezus) nas biczuje tym łańcuchem (Różaniec)”,
Jej serce sprawia nam ból.
Im bardziej przebijaliśmy jego serce, tym bardziej biło każda dusza, która jej się poświęca wyciąga kolec z jej serca.” Maryja – ludzkie stworzenie niszczy śmierć, niszczy szatana.
Dlatego jest przez niego znienawidzona.

Im dalej odejdziesz od Boga i Jego łaski, tym bardziej stajesz się narażony na działania szatańskie, gdyż w sferze duchowej nie ma „ziemi niczyjej.”Albo jesteś z nami, albo przeciw nam. Tak, tak, nie nie! Albo czarne, albo białe. Ci, którzy idą do piekła, sami wybrali drogę nienawiści do Boga.

Tajemnice Fatimskie) Podsumowaniem wypowiedzi jest film „Piekło istnieje” (można go wyszukać) film dla ludzi o mocnych nerwach, który mimo wszystko warto zobaczyć.
To tylko 9 minut, które może zmienić Twoje życie (na lepsze!).
Oczywiście to nie jest transkrypcja konferencji i zachęcam do poświęcenia czasu, by wysłuchać osobiście, tego co ks.

Piotr ma do zakomunikowania. Ponieważ słuchając włos się jeży na głowie i oczy szeroko otwierają ze zdziwienia. Jednak obroni nas jedynie wiara w Boga. : Co szatan mówi podczas egzorcyzmów – ks. Piotr Glas

Jak brzmi egzorcyzm?

Katolicki rytuał egzorcyzmów

Katolicki rytuał
I Modlitwy o uwolnienie
II Przebieg obrzędu wielkiego egzorcyzmu
III Egzorcyzmy magii i spirytyzmu
IV Przypisy
I Modlitwy o uwolnienie
MODLITWA PRZECIWKO WSZELKIEMU ZŁU1

Duchu Pana, Duchu Boży, Ojcze, Synu i Duchu Święty, Trójco Przenajświętsza, Dziewico Niepokalana, aniołowie, archaniołowie i święci z nieba, zstąpcie na mnie. Przemień mnie, Panie, ukształtuj mnie napełnij mnie sobą, posługuj się mną. OdpędĄ ode mnie wszystkie moce zła, zniszcz je, abym ja był zdrów i mógł dobrze pracować.

Oddal ode mnie złe czary, gusła, czarną magię, czarne msze, przedmioty zaczarowane, zamówienia, przekleństwa, uroki, napady złego ducha, opętanie diabelskie, obsesję diabelską, wszystko, co jest złem, grzechem, zawiścią, zazdrością, przewrotnością, chorobą fizyczną, psychiczną moralną, duchową, pochodzącą od złego ducha.

Spal te wszystkie rodzaje zła w ogniu piekielnym, aby już nigdy więcej nie dotykały mnie ani żadnego innego stworzenia na tym świecie. Rozkazuję i polecam mocą Boga wszechmogącego, w imię Jezusa Chrystusa Zbawiciela, przez wstawiennictwo Niepokalanej Dziewicy, wszystkim duchom nieczystym, wszystkim ich objawom, które mnie niepokoją, aby mnie opuściły natychmiast, aby mnie opuściły raz na zawsze, i by poszły do piekła wieczystego związane przez św.

Michała Archanioła, św. Gabriela, św. Rafała, przez naszych Aniołów Stróżów, zmiażdżone piętą Najświętszej Dziewicy Niepokalanej. MODLITWA DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY Czcigodna Królowo Niebios i władczyni Aniołów, Ty, która otrzymałaś od Boga moc i posłannictwo zmiażdżenia głowy szatana, prosimy Cię pokornie, ześlij zastępy niebieskie, by pod Twoimi rozkazami ścigały demony, walczyły z nimi wszędzie, powstrzymywały ich zuchwalstwo i zepchnęły je do otchłani.

Któż jest jak Bóg? O dobra i słodka Matko, zawsze będziesz naszą miłością i naszą nadzieją. O Matko Boża, ześlij Święte Anioły, by mnie broniły i odsunęły ode ranie okrutnego wroga.

Święte Anioły i Archanioły, brońcie i strzeżcie nas.
(Trzysta dni odpustu, Pius X, 8 czerwca 1908 r.)
MODLITWA DO ŚWIĘTEGO MICHAŁA ARCHANIOŁA WPROWADZONA PRZEZ LEONA XIII

Święty Michale Archaniele, wspomagaj nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądĄ naszą obroną. Pokornie prosimy, aby go Bóg pogromić raczył; a Ty wodzu niebieskich zastępów, szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła.

MODLITWA O UWOLNIENIE Panie, Ty jesteś wielki, Ty jesteś Bogiem, Ty jesteś Ojcem. Ciebie prosimy przez wstawiennictwo i pomoc archaniołów Michała, Rafała i Gabriela, aby nasi bracia i siostry zostali uwolnieni od złego ducha, który uczynił ich niewolnikami. Wszyscy święci, przyjdĄcie nam z pomocą. Od niepokoju, smutku, obsesji, Ciebie prosimy, uwolnij nas, Panie.

Co szatan mówi na egzorcyzmach – ks. Piotr Glas, egzorcysta, cz. 2

Od nienawiści, nierządu, zawiści, Ciebie prosimy, uwolnij nas, Panie. Od myśli o zazdrości, gniewie, śmierci, Ciebie prosimy, uwolnij nas, Panie. Od wszelkiej myśli o samobójstwie i poronieniu dziecka, Ciebie prosimy, uwolnij nas. Panie. Od popadania w rozwiązłość cielesną, Ciebie prosimy, uwolnij nas, Panie.

Od rozbicia rodziny, od wszelkiej złej przyjaĄni, Ciebie prosimy, uwolnij nas, Panie.
Od wszelkiej formy czarów, uroków, guseł i od wszelkiego zła ukrytego, Ciebie prosimy, uwolnij nas, Panie.
Panie, które powiedziałeś pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję, przez wstawiennictwo Dziewicy Maryi, uwolnij nas od wszelkiego przekleństwa i spraw, abyśmy się cieszyli Twoim pokojem.

Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. HYMN CHRYSTOLOGICZNY Z LISTU ŚW. PAWŁA DO FILIPIAN (FLP 2,6-11) On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi.

A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższał i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych.

aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM –

ku chwale Boga Ojca.
Hoc enim sentite in vobis quod et in Christo Iesu qui cum in forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo sed semet ipsum exinanivit formam servi accipiens in similitudinem hominum factus et habitu inventus ut homo humiliavit semet ipsum factus oboediens usque ad mortem mortem autem crucis propter quod et Deus illum exaltavit et donavit illi nomen super omne nomen ut in nomine Iesu omne genu flectat caelestium et terrestrium et infernorum
et omnis lingua confiteatur quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris.

Strony: 1