Co Oznacza Sen O Zdradzie Żony?

Co Oznacza Sen O Zdradzie Żony
Sennik: zdrada żony lub partnerki – Jeśli we śnie zdradziła Cię żona, może to oznaczać, że już niedługo czeka Cię w życiu jakaś przykra sytuacja i upokorzenie, 😞 Być może boisz się utraty honoru i dlatego w Twojej głowie pojawił się taki sen. Niepowodzenie może dotyczyć zarówno życia prywatnego jak i służbowego.

W przypadku snu o zdradzie partnerki ważne jest miejsce, w którym doszło do sytuacji.
Jeśli było przy tym dużo osób, może to oznaczać, że czeka Cię upokorzenie, o którym dowie się wiele osób, na których Ci zależy.
W niektórych sennikach zdrada partnerki i żony może świadczyć o sukcesie i o tym, że niedługo rozwiążesz jakiś kłopot.

Szczególnie jeśli jest to zdrada żony i na przykład najlepszego przyjaciela. Co Oznacza Sen O Zdradzie Żony Adobe Stock Jeśli w Twoim śnie żona zdradziła Cię z osobą, z którą na przykład współpracujesz, ale nie znasz jej dobrze prywatnie, zacznij zwracać uwagę na ludzi, z którymi łączą Cię luźne relacje, które z czasem zmieniają się w znacznie bliższe, 🤝 Może to oznaczać, że mogą Ci one znacznie skomplikować życie.

Co oznacza sen o zdradzie kobiety?

Sen o zdradzie kobiety – Sen o zdradzie żony – a więc osoby, która składała oficjalną niejako przysięgę wierności w trakcie ślubu – może być dla mężczyzny zapowiedzią, że znajdzie się w sytuacji, w której zostanie upokorzony lub straci honor. Sytuacja ta może być związana zarówno z życiem prywatnym, jak i zawodowym.

Śniąc o zdradzie partnerki życiowej warto zapamiętać, w jakim miejscu rozgrywała się akcja snu – jeśli było to miejsce, w którym przebywało wiele osób, prawdopodobnie o twoim upokorzeniu dowie się mnóstwo osób.
Ale nie denerwuj się zawczasu: według niektórych senników zdrada żony jest też zapowiedzią sukcesu i rozwiązania problemów, które od dawna cię nurtowały, zwłaszcza, jeśli śnisz o zdradzie żony z przyjacielem.

A jeśli żona we śnie zdradziła cię z osobą, z którą współpracujesz, ale prywatnie jest ona dla ciebie zupełnie obca, zwracaj baczną uwagę na ludzi, z którymi luźne dotąd kontakty zamieniają się w bliższe relacje, gdyż mogą ci oni poważnie skomplikować życie.

Jak złapać żonę na zdradzie?

Pojazd żony można obserwować! – Natomiast, gdy podejrzana prowadzi aktywny tryb życia i dużo porusza się swoim autem, doskonałym rozwiązaniem może być lokalizator GPS do samochodu, Takie rozwiązanie pozwoli Ci poznać miejsca i godziny schadzek kochanków.

Znając lokalizacje takie jak praca, dom teściowej czy siłownia i inne miejsca bezpieczne wykluczamy je z pola obserwacji. Natomiast skupiamy się na miejscach, w których partnerka stale bywa, a nie do końca ma ku temu powody. Jeśli partnerka nie jest biegła w kwestiach technicznych, dobrym pomysłem jest podpięcie lokalizatora wprost do akumulatora, dzięki czemu zagwarantujemy mu nieograniczony czas pracy.

Najbardziej kompleksowym rozwiązanie w szczególności, jeśli mamy podejrzenia, że żona flirtuje z kochankiem przy użyciu smartfona jest Spyphone na Android, Spyphone, czyli szpiegująca aplikacja pozwala na zdalny wgląd w wiadomości i rozmowy prowadzone przez żonę. Co Oznacza Sen O Zdradzie Żony Spyphone for Android to oprogramowanie do obserwowania telefonu (fot. pixabay.com) Rozwiązanie do nakrycia zdrady warto dobrać do naszych możliwości śledzenia. Wykryć zdradę żony można zarówno za pomocą kamer, dyktafonów czy podsłuchów, lokalizatorów jak i aplikacji szpiegowskich, ale nie w każdej sytuacji każdy sprzęt się sprawdzi.

Czy zdrada żony jest grzechem?

Zdrada według prawa kanonicznego – Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego jedność jest jednym z przymiotów małżeństwa. Oznacza to, że małżeństwo jest sakramentalnym związkiem jednej kobiety z jednym mężczyzną. Przymiotami małżeństwa są jego jedność i nierozerwalność.

Według literatury przymioty te są wymogiem zarówno ze względu na dobro dzieci, jak również naturę związku.
Niedochowywanie wierności małżonkowi nie stanowi jednak tytułu do stwierdzenia nieważności małżeństwa.
Trzeba więc jasno powiedzieć, że zdrada małżonka nie stanie się jasną i bezpośrednią przesłanką do uzyskania „ rozwodu kościelnego „.

Problem jest dużo bardziej złożony. Często bowiem mylnie postrzega się wykluczenie wierności, a dalej zdradę jako pewną przyczynę do „rozwodu kościelnego”. Patrzy się tak przez pryzmat rozwodu cywilnego, do którego rzeczywiście jest to „wystarczająca” przesłanka.

Wstępując w związek małżeński i wypowiadając słowa przysięgi nupturienci mają pozytywnym aktem woli akceptować i rozumieć przymioty małżeństwa – jedność i nierozerwalność – implikujące również wierność małżonkowi. Są jednak sytuacje, kiedy osoby zawierają małżeństwo, ale również świadomie i dobrowolnie wykluczają któryś z jego przymiotów, np.

właśnie jedność. Jest to sytuacja, gdzie dana osoba może nawet mieć wolę zawarcia małżeństwa, ale nie akceptuje ona kanonicznej koncepcji małżeństwa, a co więcej – wyklucza jakiś jego aspekt. Powszechna jurysprudencja z przymiotami tymi identyfikuje również zachowanie wierności, czyli niewspółżycia z innymi osobami.

Przymiot jedności małżeństwa wiąże się ściśle z prawem do ciała, które to prawo jest prawem wyłącznym. Takie wykluczenie natomiast powinno istnieć najpóźniej w chwili udzielania sobie przez małżonków sakramentu małżeństwa. Jest to więc sytuacja, w której mężczyzna lub kobieta, zawierając małżeństwo, którego naprawdę chcą jednocześnie zakładają, że nie będą wierni jedynie małżonkowi.

Przyjmują, że po ślubie naturalne dla nich będzie nawiązywanie seksualnych relacji również z innymi osobami. Jest to anormalna postawa człowieka, chcącego żyć w związku z sakramentalnym z osobą, którą kocha. Duński filozof Kierkegaard wymownie ujął prawidłową reakcję na wspólną przyszłość z ukochaną osobą.

Napisał, że „ci, którzy obawiają się wypowiedzieć «tak» na zawsze, lękając się, że już jutro mogą zmienić zamiar, i to jest oczywiste, nie uważają miłości jako dobra najwyższego; inaczej byliby zadowoleni z istnienia mocy, która przymusza ich do bycia związanymi.” Nie można jednakże powiedzieć wprost, że zdrada nie może być przyczyną stwierdzenia nieważności małżeństwa.

Bezpośrednio rzeczywiście nie, jak wyżej zostało to przedstawione, ale pośrednio owszem. Bywa tak, że szukanie przez małżonka relacji z innymi osobami jest wynikiem psychicznych zaburzeń danej osoby, a to już stawia całą sytuację w innym świetle i daje podstawę do szukania tytułu nieważności małżeństwa.

Asumptem do tego staje się często fakt, że małżonek już w czasie narzeczeństwa czy przedślubnej znajomości nie był wierny swojej partnerce.
Prawo kanoniczne jednak ciągle się rozwija w oparciu o potrzeby współczesnych czasów, z zachowaniem oczywiście norm prawa Bożego.
Pojawiły się bowiem nieśmiałe sugestie o uznaniu obowiązku wierności małżeńskiej nie za aż „istotny przymiot”, ale za „istotny element” małżeństwa.

Spowodowałoby to lepsze rozróżnienie merytoryczne między pojęciem jedności małżeństwa a obowiązkiem wierności, napełniającym treścią pojęcie „dobra małżonków”. Propozycje te czekają jednak na odniesienie się doktryny i orzecznictwa.

Kiedy to już zdrada?

Flirt a zdrada: cienka granica – Miło jest trochę poflirtować i czuć, że się komuś podobamy. Ale definicja flirtu często jest subiektywna, zależy też od płci. Gdy na przyjęciu twój partner prosi do tańca piękną kobietę, pewnie kipisz z zazdrości. Ale kiedy godzinami przeglądasz bloga kolegi czy korespondujesz z nim na portalu społecznościowym, możesz nie traktować tego jako zagrożenia.

Ażda para ma gdzie indziej postawioną granicę między flirtem a zdradą.
Dla niektórych zdradą jest już rozmowa z osobą o odmiennej płci, dla innych – dopiero wypad do agencji towarzyskiej, logowanie się na portalu randkowym albo rozmowy na erotycznym czacie.
Mężczyźni częściej za zdradę uznają seks, kobietom wystarczy już sama nielojalność emocjonalna partnera.

Skrajnym przypadkiem są pary, dla których nawet skok w bok jest tylko flirtem. Jednak dla większości osób flirt zatrzymuje się przed kontaktem fizycznym. To atmosfera rozmów, “czarowania się”, uśmiechu, natomiast granica fizyczności nie zostaje przekroczona.

W przypadku internetu, w którym właściwie każda znajomość polega na uwodzeniu, granice między flirtem a zdradą się rozmywają. W badaniu przeprowadzonym przez portal C-Date.pl 64% mężczyzn, ale już tylko 36% kobiet uznało flirt online za niewinną zabawę. Z kolei raport prof. Zbigniewa Izdebskiego na temat życia seksualnego internautów wykazał, że bezpieczne dla związku są rozmowy z obcą osobą na temat seksu, ale bez zaangażowania emocjonalnego, dla żartu i za wiedzą partnera.

Jeśli jednak odbywają się w ukryciu przed nim, dla wielu osób są już nie w porządku. Za zdradę zaś ponad połowa kobiet uznała rozmowy o seksie, które łączą się z zaangażowaniem emocjonalnym, podnieceniem lub masturbacją (w porównaniu z jedną trzecią mężczyzn).

Spotkanie w realu z osobą poznaną w sieci, w ukryciu przed partnerem dla prawie 72% pań było zdradą, a w przypadku panów – dla 58%. To pokazuje, że podejście mężczyzn do zdrady jest bardziej liberalne. Rzadko kiedy umawiamy się z sobą co do “zakresu” zdrady. Raczej intuicyjnie wyczuwamy, co nią jest, a co nie.

Jeśli coś odpowiada dwóm osobom w związku, jest w porządku. Ale gdy jedno z nas może poczuć się zranione, to znak, że stąpamy po kruchym lodzie. Czytaj też: Tinder: co to jest i jak działa ta aplikacja?

Co dalej po zdradzie żony?

Zdrada to bardzo poważny problem, który powoduje w związku kryzys. Często powoduje przekreślenie małżeństwa, jednak nie jest to reguła. Po zdradzie mimo wszystko da się jeszcze odbudować to co łączyło partnerów. Partnerzy muszą jednak zdawać sobie sprawę z powstałego problemu i razem pracować nad związkiem.

Jak wybaczyć zdradę żony?

Zdrada żony – Czy można wybaczyć zdradę? – Osobą, która dowiaduje się o zdradzie żony, targają skrajne emocje. W pewnym momencie zaczyna się pojawiać myśl o wybaczeniu, choć do tej pory myślała tylko i wyłącznie o zakończeniu związku. Czy zdradę żony można wybaczyć? Odpowiedź ta wiąże się z uczuciami takimi jak lęk czy niepewność, jednak jest ona możliwa.

Czym wybaczenie zdrady okazuje się w praktyce? To przede wszystkim zapanowanie nad emocjami, które się burzą w zdradzonym człowieku. Chcąc wybaczyć, konieczne jest wyzbycie się potrzeby zemsty oraz uczuć takich jak żal czy gorycz. Wybaczenie jest niezwykle ważne dla osoby cierpiącej, ponieważ ten krok, oznacza krok do przodu, pozostawienie za sobą bólu i żalu.

Nikt nie jest w stanie zmienić przeszłości ani nie jest w stanie zapomnieć zdrady. To, co się wydarzyło, należy w pewien sposób zaakceptować. Nie jest to proste, ale tylko w ten sposób zdradzona osoba jest w stanie ruszyć się z miejsca.

Czy zdrada to powód do rozwodu?

Co to jest zdrada małżeńska? – Małżonkowie są zobowiązani do zachowania wobec siebie wierność małżeńskiej, Polega ona przede wszystkim na na ich fizycznej i duchowej wspólności, z wykluczeniem udziału osób trzecich, co wynika z jej istoty. Zdrada małżeńska, stanowi naruszenie wierności małżeńskiej,

Co należy przez to rozumieć, wynika z praktyki orzeczniczej. Zgodnie z nią jest to wszelkie postępowanie jednego z małżonków wobec osoby trzeciej, które jest cudzołóstwem, bądź też jedynie stwarza jego pozory lub w inny sposób wykracza poza granice przyjętej normalnie obyczajowości i przyzwoitości, Jak stanowi wyrok Sądu Najwyższego, zdrada narusza normy moralne i jest przejawem rażącej nielojalności wobec współmałżonka,

Co ciekawe, w jednym ze swoich orzeczeń, Sąd Najwyższy stwierdził, że cudzołóstwo stanowi podstawę rozkładu pożycia nawet wtedy, gdy doszło do tego za zgodą współmałżonka,

Jakie są konsekwencje zdrady?

Zdrada małżeńska – konsekwencje prawne – Oprócz możliwości orzekania rozwodu z orzeczeniem o winie, zdrada małżeńska ma podczas rozstania także inne ważne konsekwencje prawne.

Małżonek zdradzony może ubiegać się o alimenty od małżonka zdradzającego i nie musi przy tym spełniać warunku mówiącego o pozostawaniu w niedostatku. Osoba, której wina w kontekście zdrady zostaje dowiedziona przed sądem, może być zobowiązana (na wniosek małżonka zdradzonego) do dalszego zaspokojenia uzasadnionych potrzeb swojego byłego męża lub żony. Jedynym warunkiem do uzyskania decyzji o przyznaniu alimentów jest konieczność wykazania, że fakt rozwodu wpłynął negatywnie na status materialny osoby zdradzonej (nie będzie to jednak trudne z uwagi na fakt, że gospodarstwo domowe będzie po rozwodzie „zasilane” tylko jedną wypłatą).

Małżonek zdradz ony może pozwać małżonka zdradzającego o naruszenie jego dóbr osobistych, których katalog określony w polskim prawie jest dość szeroki. Wśród dóbr osobistych wyróżnia się między innymi zdrowie, godność i cześć, a także wolność lub wizerunek. Rozwód zdecydowanie może spowodować pogorszenie stanu zdrowia (na przykład zdrowia psychicznego) czy pogorszenie reputacji. Jeśli sąd przyznaje w tej kwestii rację małżonkowi zdradzonemu, wówczas zdradzający – winny pożycia – musi zobowiązać się do zadośćuczynienia krzywdy (sprostowania, przeprosin, zadośćuczynienia finansowego).

Co Oznacza Sen O Zdradzie Żony Fot. Zdrada małżeńska ma więcej konsekwencji prawnych niż tylko orzeczenie o winie w sprawie rozwodowej.

Czy warto wybaczyć zdradę kobiecie?

Jak wybaczyć zdradę? – Niektórzy uważają, że zdrady nie da się wybaczyć. Są to najczęściej osoby, dla których zdrada to jest swoista „ exit card ” dla związku. Czyli coś, co związek definitywnie kończy. Jednak wybaczenie i kontynuowanie danej relacji wcale nie muszą iść ze sobą w parze.

Warto wybaczyć nawet pomimo faktu zakończenia danej znajomości – wtedy wybaczenie ma głównie wymiar oczyszczający i pomaga pracować nad sobą. Wybaczenie polega głównie na tym, by nauczyć się normalnie żyć pomimo zdrady – pracować, spotykać się z przyjaciółmi, czy nawiązywać nowe znajomości. Wybaczenie wiąże się z brakiem rozpamiętywania przeszłości, brakiem konieczności ciągłego powracania do tego, co było, a także na braku potrzeby zrewanżowania się.

Fakt bycia zdradzonym nie jest i nigdy nie powinien być usprawiedliwieniem dla niewłaściwego zachowania. Błędnym jest myślenie, że jeśli zostało się zdradzonym, ma się teraz prawo do zdradzania – takiego prawa nie ma się nigdy. Wybaczenie to proces długi i trudny,

Może zająć nawet całe lata. Każdy przepracowuje zdradę i wybacza w swoim własnym tempie. Nie można tego procesu sztucznie przyspieszyć, można natomiast go znacznie usprawnić. Pomoże w tym psychoterapia. To właśnie podczas terapii człowiek jest w stanie zrozumieć, co jest istotą wybaczenia. Sam fakt przebaczenia pomoże odblokować ludzki potencjał – pozwoli zająć się życiem, a nie rozpamiętywaniem przeszłości.

Psychoterapia jest więc w stanie pomóc Ci odzyskać kontrolę nad swoim życiem, myślami i emocjami. Jeśli podoba Ci się ten artykuł, udostępnij go swoim znajomym.

Jak żona ukrywa zdradę?

Częste oznaki zdrady żony to również: –

unikanie bliskości fizycznej – zmniejszone zainteresowanie kontaktami seksualnymi, ale często także przytulaniem, całowaniem, trzymaniem za ręce, rozdrażnienie i nerwowość – można ukrywać drugi związek i kryć się z tym całkiem dobrze, ale nie oznacza to, że nie będzie to obciążające emocjonalnie. Ciągłe ukrywanie drugiego związku, zacieranie śladów i udawanie, że wszystko jest w porządku. Czasem również osoba zdradzająca podświadomie dąży do zakończenia dotychczasowego małżeństwa i szuka okazji do konfliktów, które byłyby dobrą wymówką do przyszłego rozwodu.

Czy zdrada zawsze oznacza brak miłości?

Na początku związku zdrada wydaje się niemożliwa. To zdarza się innym, ale nie nam. My jesteśmy szczęśliwą parą aż do grobowej deski. Rzeczywistość bywa jednak mało książkowa. Zdrada to doświadczenie wielu par. Czy musi ona oznaczać definitywny koniec związku? Jak przeżyć żałobę po zdradzie i ułożyć sobie życie na nowo? Czy zdrada może mieć swoje dobre strony? – wyjaśnia Magdalena Sękowska, psycholożka i psychoterapeutka, dyrektor Kliniki Uniwersytetu SWPS Rodzina-Para-Jednostka w Poznaniu.

Ewa Pluta: Co zdrada oznacza dla związku? Czy zawsze musi wiązać się z rozpadem relacji? Magdalena Sękowska : Dużo zależy od znaczenia, jakie para nada zdradzie. Dla jednych może ona rzeczywiście oznaczać definitywny koniec związku. Zwykle te osoby wartościują świat w sposób czarno-biały: to już jest koniec, coś się skończyło; albo wierność, albo nic.

Dla drugich zdrada będzie jak niezaleczona rana – ciągle krwawi, trudno ją zalepić plastrem, mimo to idziemy dalej. Kolejni potraktują zdradę jako ważny komunikat o związku, sygnalizujący o wewnętrznym zagrożeniu. Dotychczas para nie odbierała sygnałów świadczących o wzajemnej frustracji i niezadowoleniu.

Partnerzy mogli nie chcieć zobaczyć, że ich związek trawią problemy.
Po zdradzie trudno udawać, że wszystko jest w porządku i nic się nie dzieje.
Dzieje się, i to źle.
Jeśli partnerzy wezmą odpowiedzialność za zdradę, może być ona początkiem transformacji związku.
Czym jest zdrada z indywidualnego punktu widzenia? Często wołaniem: zobacz mnie, usłysz, tu jestem.

Nierzadko aktem zemsty, w którym ujawniają się emocje dotychczas wobec partnera tłumione, jak złość czy gniew, a które kanalizują się w akcie seksualnym. Czasem sposobem na podniesienie poczucia własnej wartości. Zwłaszcza u tych osób, które partner ciągle strofuje i kontroluje: nie umiesz nawet odłożyć sztućców jak trzeba; zostaw, ja to zrobię lepiej.

Natrętnie wraca myśl: może ze mną faktycznie coś jest nie tak? Nagle pojawia się w pobliżu osoba, która akceptuje, komplementuje, nie czepia się drobnostek.
W jej towarzystwie można pozornie odzyskać dobre zdanie o sobie.
Zdrada może być też rekompensatą za porażki w sferze seksualnej.
Także okazją, aby zrealizować fantazje, których partner nie akceptuje.

Na zdradę trzeba patrzeć z różnych perspektyw. I pamiętać, że zdrada nie jest problemem, ale to, co pod spodem – czyli więź łącząca partnerów. Jeśli jest zagrażająca, nadszarpnięta, wręcz słaba, partnerzy będą szukać atrakcji i pseudobezpieczeństwa na zewnątrz.

Partnerzy mogą inaczej definiować zdradę.
Co wtedy? Niewątpliwie zdrada jest naruszeniem normy, kontraktu, przekroczeniem granicy.
Na przykład zdrada pod wpływem alkoholu.
Pewnie są pary, które uważają, że to żadna zdrada.
Ale są też takie, w których jedna osoba twierdzi, że to zdrada, a druga ma inny pogląd.

To jest ważny moment w życiu partnerów, w którym powinni zastanowić się, jak rozumieją wspólne życie. Może się okazać, że każde z nich ma inaczej wytyczone granice, a rozbieżności są tak duże, że nie sposób dalej żyć razem. Doświadczenie zdrady pozwala to zweryfikować.

Bycie w związku nie oznacza, że nie mogą nam się podobać inne osoby i że nie możemy o nich fantazjować. To jest normalna sprawa. Dojrzałość polega jednak na tym, że wybieram tę konkretną osobę i bycie w bezpiecznej więzi. To oznacza, że znam obszar bezpieczeństwa partnera/partnerki i nie robię niczego, co mu zagraża.

Często skupiamy się na zdradzie, pomijając drogę, która do niej prowadzi. Tak jest łatwiej? Nie jest łatwo przyjąć do wiadomości, zwłaszcza zdradzonemu partnerowi, że niewierność stanowi sygnał świadczący o związku, podobnie jak faktu, że prawdopodobnie odpowiedzialność leży po obu stronach.

Co ciekawe, wiele osób nabywa dzięki zdradzie nową tożsamość – ofiary, osoby zdradzonej – i mocno się w niej zakotwicza. Pozycja ofiary daje moralną wyższość: to ty mnie zdradziłeś, powinieneś się cieszyć, że w ogóle możesz tu mieszkać i bawić się z moimi dziećmi. Taka postawa może sprawić, że para nie wykorzysta informacji płynących z doświadczenia zdrady do dalszego rozwoju.

W konsekwencji partnerzy nie przejdą całego procesu wychodzenia ze zdrady, czyli kolejno: fazy szoku, zaprzeczenia, przeżywania, przebaczenia i integracji. Co daje przejście przez te wszystkie fazy: od gniewu, przez „dlaczego to spotyka właśnie mnie”, po przebaczenie zdrady? Dzięki przepracowaniu zdrady można dotrzeć do swoich głębokich potrzeb.

W rezultacie uświadomić sobie, jak wielkie znaczenie ma ta relacja i że zdrada nie przekreśla jej wartości. Nadal jest to relacja oparta na intymności, atrakcyjna, pobudzająca, dająca zadowolenie w innych obszarach życia. Przepracowanie zdrady pozwala zamknąć przeszłość i iść dalej. „Iść dalej” – gdyby to było takie proste.

Rzeczywiście, nawet rozwód nie oznacza psychologicznego zakończenia związku. Rozstanie po rozwodzie czasami trwa trzy lata. Nie oznacza to, że przez trzy lata kocham go/ją, ale że nadal istnieje łącząca nas nić, ta osoba jest we mnie. Czasem słyszę w gabinecie: „Rozwiedliśmy się, ale ja nadal o nim śnię.

Zastanawiam się, co on robi, jak mu się wiedzie”.
Niektóre osoby mówią, że po zdradzie już nikomu nie zaufają.
To oznacza, że poprzedni związek jeszcze się nie zakończył.
Można powiedzieć, że na poziomie psychologicznym jest to uzasadnione, dopóki brak zaufania nie stanie się motywem przewodnim w życiu.

Doświadczenie zdrady jest idealną pożywką dla różnych generalizacji: mężczyźni są nic nie warci, mama zawsze powtarzała, że nie można im ufać; wszystkie kobiety ranią etc. Z czasem przestajemy sprawdzać rzeczywistość i zaczynamy ją przeżywać przez pryzmat zgeneralizowanych przekonań.

To nie jest dobre, bo zawęża możliwości w życiu i zniechęca do eksperymentowania. Raz zawiedzione zaufanie trudno odbudować, ale nie jest to niemożliwe. Ważne, żeby ten pierwotny lęk nazwać i na bieżąco analizować swoje emocje. Trudne jest też wybaczenie zdrady. Co to właściwie znaczy – wybaczyć? To znaczy: dopuścić do siebie doświadczenie zdrady i nadać mu swoje znaczenie.

Też ujawnić swój ból, ale nie zatrzymywać się na etapie jego przeżywania, lecz zastanowić, co on może dobrego dać. Wybaczyć oznacza też wrócić do więzi. Nie rozpamiętywać bez końca zdrady partnera: gdzie byli ze sobą, co robili, jak się dotykali. „Wybaczam, bo jesteś dla mnie ważny.

Uświadomiłam sobie, jak bardzo cię kocham.
Wybaczam, bo widzę, że się zmieniasz”.
Wybaczyć nie oznacza jednak akceptacji zachowania czy zapomnienie o zdradzie.
To zaakceptowanie doświadczenia i wyciągnięcie z niego lekcji dla siebie i związku.
Jeśli zdrada oznacza koniec relacji, warto wybaczyć dla siebie, żeby zrobić miejsce na nowe doświadczenia, a nie tkwić w przeszłości.

Bardzo dojrzałe podejście. Jak wiele par je reprezentuje? Raczej niewiele. Wiele osób jest przekonanych, że raz wystarczy się pokochać, a potem już wszystko będzie dobrze. Od kilku lat obserwuję wśród par, że one nie mają wypracowanych strategii radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.

Zamiast mierzyć się z problemem, mówią: widocznie nie pasujemy do siebie; jak nie chcesz być w związku, to sobie idź, ja już mam dosyć.
Nie dostrzegają w trudnościach wyzwania, z którym warto się zmierzyć, tylko sygnał, że związek jest w fazie agonalnej, więc należy go czym prędzej zakończyć.
W takiej sytuacji skorzystanie z pomocy psychoterapeuty nie jest oznaką słabości pary, lecz jej siły, a umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach można się nauczyć.

Czy są jakieś pożytki ze zdrady? Zdrada jest okazją, by przyjrzeć się swoim potrzebom. Pracuję często z parami, które mimo 25-letniego stażu nie wiedzą, czego potrzebuje partner. Żyją według starych założeń, przyzwyczajeń, rzadko mówią: teraz sprawdzam.

Rutyna też robi swoje, między innymi zabija ciekawość drugiego człowieka.
Zdrada może być zaproszeniem do rozmowy o związku, „przeglądem” relacji.
Stephen Karmpan, psychoterapeuta i analityk transakcyjny, stworzył skale intymności psychicznej.
Po jednej stronie skali jest milczenie, potem rozmowa o sprawach codziennych i ideach, następnie rozmowa o mnie i o tobie, na drugim końcu rozmowa w kategoriach „my”.

Wiele par nie wychodzi poza powierzchowną wymianę zdań o różnych sprawach, ludziach, ideach. Bez intymności psychicznej trudno myśleć w kategoriach „my”. Zdrada jest okazją, by przyjrzeć się swoim potrzebom. Pracuję często z parami, które mimo 25-letniego stażu nie wiedzą, czego potrzebuje partner.

Żyją według starych założeń, przyzwyczajeń. Rutyna też robi swoje. Zdrada może być zaproszeniem do rozmowy o związku, „przeglądem” relacji. „Może skonsolidujemy nasze liczne kredyty?”, „Popatrz, jak sąsiad skosił ogródek” – dlaczego czasem to jedyne na co stać związek z 25-letnim stażem? Intymna rozmowa wymaga otwarcia się na drugą osobę, z czym związane jest ryzyko zranienia.

Dochodzą jeszcze wyniesione z domu wzorce budowania bliskości i intymności, a czasem ich brak, bo w niektórych rodzinach nie jest przyjęta rozmowa o sobie, o nas, dzielenie się swoimi emocjami. Dużo się domyślamy. Nazywam to pseudotelepatią: „Ja myślę, że ty myślisz”.

„Połóż się, jesteś zmęczony” – ale czy na pewno partner jest zmęczony? Skąd mamy to wiedzieć, jeśli nie zapytamy? Nie rozmawiamy, bo jesteśmy zbyt pochłonięci logistyką życia. Teraz, w okresie pandemii, to wychodzi. Wychodzą tłumione emocje, dawne pretensje, utajone żale. Dom wysprzątany, seriale obejrzane, zostaliśmy we dwoje i jest ciężko.

Ludzie przypominają sobie trudne chwile z przeszłości, na przykład zdradę. Zaczynają ją na nowo przeżywać, często w sposób nieadekwatny. Boję się o pary w czasach pandemii. Wiele nie wie, jak konstruktywnie ze sobą rozmawiać, a sytuacji nie pomaga lęk o przyszłość i zamknięcie w czterech ścianach.

Zdrada i co dalej? Pracuje pani z wieloma parami. Jak one sobie radzą z tak trudnym doświadczeniem? Widzę, że coraz więcej osób zostaje ze sobą mimo zdrady, choć różnie te doświadczenia wykorzystują. Jedne pary ciągle tkwią w przyszłości, bardzo się męczą, boli je ta sytuacja, ale nic z nią nie robią.

Inne nie chcą rozdrapywać ran i próbują wrócić do stanu sprzed zdrady, co jest niemożliwe. Często decydują się na kolejne dziecko, podróż dookoła świata, odnawiają śluby, formalizują związek. Idą dalej, ale nie przepracowują doświadczenia zdrady. Najmniej jest par, które potrafią wziąć odpowiedzialność za zdradę i przetransformować swoje życie.

Psychoterapeutka Esther Perel nazywa ich „odkrywcami” – ponownie wchodzą w ten sam związek, ale na innym poziomie.
Warto być odkrywcą? Najłatwiej jest zakończyć związek.
Olejny nie będzie jednak szczęśliwy, jeśli nie wyciągniemy lekcji z poprzedniego i będziemy powtarzać ten sam schemat.
Tak się nie da: przejść z jednej strony ulicy na drugą.

Trzeba się zatrzymać i popatrzeć na mapę: czy dobrze idziemy, może lepiej zmienić tempo, wybrać inną drogę lub kierunek. Inaczej trudno będzie znaleźć to, czego szukamy w związkach: szczęścia, miłości, bliskości, bezpieczeństwa. Magdalena Sękowska – psycholożka, psychoterapeutka z ponad 30-letnim doświadczeniem, konsultantka zarządzania. Dyrektorka Kliniki Uniwersytetu SWPS Rodzina-Para-Jednostka w Poznaniu, Prowadzi psychoterapię indywidualną, specjalizuje się w pracy psychoterapeutycznej z parami wykorzystując Terapię Skoncentrowaną na Emocjach.

Opracowała swoją autorską metodę wspierania relacji pomiędzy rodzicami i dziećmi poprzez przeprowadzanie obserwacji w warunkach naturalnych, czyli w domu. W swojej pracy wykorzystuje podejście systemowe, Terapię Skoncentrowaną na Emocjach, koncepcję skryptów międzypokoleniowych oraz Analizę Transakcyjną.

Swoją wiedzę i doświadczenie wykorzystuje także w pracy z kadrą menedżerską i zarządami firm i korporacji.