Co Oznacza Sen W Ktorym Dziewczyna Mnie Zdradza?

Co Oznacza Sen W Ktorym Dziewczyna Mnie Zdradza
Sen o zdradzie mężczyzny – Sen, w którym partner, mąż, chłopak – w każdym razie bliski mężczyzna – dopuścił się zdrady, powinien cię ucieszyć i należy go traktować jako dobrą wróżbę na bliską przyszłość. Oznacza on bowiem, że w końcu wszystko ułoży się tak, jak chcesz, i to niekoniecznie tylko w sferze prywatnej, ale także i w zawodowej.

Gdzie najczęściej dochodzi do zdrady?

Statystyki zdrad w Polsce Zdrada jest coraz bardziej powszechnym zjawiskiem społecznym. Dla jednych jest to przygoda dla innych jest to ludzka słabość i bezsilność wobec uwarunkowań biologicznych. Każdy inaczej rozumie zdradę. Każdy związek wyznacza sobie inne granice wierności.

Związek opiera się na miłości, zaufaniu i wierności.
Złamanie któregoś z tych filarów związku skutkuje kryzysem relacji a nawet rozstaniem.
Jak to wygląda w Polsce? Analiza Centrum Badania Opinii Społecznej jest zatrważająca.
Badanie przeprowadzone zostało na 1080 osobach w wieku od 18 do 50 roku życia.

Ze wspomnianej próby aż 48% ankietowanych znało lub zna kogoś, kto flirtował z osobą w stałym związku. Aż 38% badanych potwierdza, że osoby wchodzące w taką relacje najczęściej posuwają się do kontaktów fizycznych.22% ankietowanych przyznało, że flirtowało z osobami znajdującymi się w stałych związkach, a 19% przyznało, że robiło to w czasie, gdy mieli już stałego partnera.

Co dziesiąty ankietowany przyznaje się do zdrady partnera.
Zdrad dopuszczają się zazwyczaj osoby młode, wykształcone, świadome swojej sytuacji finansowej.
Wśród mężczyzn najczęściej zdradzają osoby na kierowniczych stanowiskach, biznesmeni, ekonomiści i pracownicy biurowi.
Wśród kobiet najbardziej zdradzającą grupą społeczną okazały się osoby pracujące w edukacji.

Innym czynnikiem, który wpływa na częstotliwość zdrad jest miejsce zamieszkania. Najczęściej zdradzamy w dużych miastach jak Warszawa, Wrocław, Katowice, Poznań czy Kraków. Mężczyźni kierują się zazwyczaj zmysłem wzroku oraz zaspokojeniem swoich potrzeb seksualnych.26% ankietowanych poszukuje Pań z naturalnym biustem, 26% osób otwartych w sprawach łóżkowych.

Zaledwie 21% mężczyzn zdradzających oczekuje od kochanki poczucia humoru a jedynie 19% inteligencji. Kobiety natomiast szukają mężczyzn inteligentnych, pewnych siebie z poczuciem humoru. Większość romansów nigdy nie wychodzi na jaw. Zaledwie 27% zdradzanych dowiaduje się o niewierności swojego partnera.

Większość takich związków kończy się rozwodem lub rozstaniem. Główną determinantą zdrad jest alkohol. Osoba przytłoczona alkoholem nie zastanawia się nad konsekwencjami swoich czynów. Często osoby zdradzające pod wpływem napojów wyskokowych chcą jak najszybciej wymazać z pamięci ową przygodę.

Kolejną najczęstszą przyczyną zdrad jest odwet na partnerze. „Skoro on mnie zdradził to ja zdradzę jego”. Innym czynnikiem pchającym nas do zdrady jest także nieudane życie seksualne, utraty zaufania lub wzajemnej bliskości. Trudną sytuacją dla mężczyzn jest także ciąża i macierzyństwo. Kobiety w pełni pochłonięte są pielęgnacją i wychowywaniem dzieci co skutkuje odtrąceniem mężczyzny, który popada w niską samoocenę.

By zwiększyć swoje poczucie wartości często posuwa się do zdrady. Stwierdzenie, że to mężczyźni najczęściej zdradzają jest już nieaktualne. Z najnowszych badań wynika, że liczba mężczyzn zdradzających ciągle wzrasta, jednak wzrost ten jest minimalny. Zauważalny jest gwałtowny wzrost liczby zdradzających kobiet.60% romansów wśród kobiet ma swój początek w pracy lub w gronie znajomych i przyjaciół.

Innymi miejscami sprzyjającymi zawieraniu romansów są szkoły, uczelnie, kluby i puby.
Być może wzrastająca liczba zdradzających kobiet jest wynikiem przemian cywilizacyjnych.
Obiety są coraz bardziej aktywne i niezależne nie tylko zawodowo, ale i towarzysko.
Przyczyną takiego stanu rzeczy może być także powszechność antykoncepcji i dostęp do narzędzi pozwalających nawiązywać relacje.

Kobiety coraz mniej boją się konsekwencji zdrady i coraz częściej decydują się na skok w bok. Zdrady przelotne czy na stałe? Zdecydowana większość ankietowanych przyznaje, iż romanse mające charakter zdrady są przelotne. O trwałych relacjach mówią kobiety powyżej 34 roku życia, zamieszkujące miasta, zazwyczaj nie praktykujące religijnie.

Do przelotnych kontaktów fizycznych przyznają się zazwyczaj mężczyźni z wyższym wykształceniem, robotnicy, pracownicy usług i wszelkiego rodzaju specjaliści. W swej ankiecie CEBOS zapytał również respondentów czy ich ostatnia znajomość spotkała się z krytyką osób postronnych, czy dowiedział się o niej stały partner oraz czy doprowadziła ona do rozpadu stałego związku.

W każdym z powyższych pytań większość osób romansujących nie odczuła skutków swoich poczynań. W każdym z tych trzech aspektów osoby zdradzające konsekwencje romansu odczuło zaledwie jedna czwarta osób zdradzających. Zgodni z badaniami ekspertów kobiety i mężczyźni w różny sposób rozumieją zdradę.

Zdecydowana większość mężczyzn (w przeciwieństwie do kobiet) przyznaje, że utrzymywanie częstych kontaktów z byłym partnerem jest formą zdrady. Masaż erotyczny wykonany przez zaprzyjaźnioną osobę odmiennej płci jest uznawany przez obie płcie za zdradę.50 mężczyzn i 27% kobiet przyznaje, że przynajmniej jeden z ich poprzednich związków rozpadł się w wyniku zdrady.

Osoba zdradzająca za wszelką cenę będzie próbowała ukryć swój romans. Warto pamiętać, że istnieją sygnały, które powinny nas zaniepokoić. Gdy partner ma ślady szminki na koszuli lub pachnie perfumami płci przeciwnej, nie nosi obrączki nie umie wytłumaczyć rachunku za pobyt w hotelu lub gdy w rzeczach osobistych znajdziemy prezerwatywy powinniśmy się zaniepokoić.

Innym symptomem mogącym oznaczać zdradę jest kwestia zmiany wyglądu i dbania o siebie, osoby zdradzające zaczynają bardziej dbać o swój wygląd.
Zaniepokoić powinny nas także częste zostawanie w pracy po godzinach, wyjazdy delegacyjne, zmniejszający się stan konta, mniejsze zainteresowanie seksem, domem i dziećmi oraz częste wychodzenie z pomieszczenia, w którym jesteśmy podczas rozmów telefonicznych.

Reasumując wyniki badań przeprowadzonych przez Centrum Badania Opinii Społecznej, Polacy zdradzają i nie chętnie się do tego przyznają. Najbardziej powszechnym miejscem do zawierania relacji intymnych jest środowisko zawodowe, gdyż to w pracy spędzamy dużą część naszego życia.

Romanse Polaków są zazwyczaj przelotne i nie pociągają za sobą większych konsekwencji. Zdrada to trudna sytuacja, często uważana za temat tabu. Udowodnienie zdrady jest zazwyczaj bardzo trudne. Działanie na własną rękę może okazać się bezowocne. Warto zwrócić się o pomoc do profesjonalisty – detektywa, który jako osoba doświadczona w szybki i skrupulatny sposób zweryfikuje nasze podejrzenia.

Biura detektywistyczne gwarantują pełna dyskrecję oraz zaangażowanie.

Czym dla faceta jest romans?

Czym jest romans dla mężczyzny? – Mężczyzna, angażując się w romans z inną kobietą, często pojmuje to na zasadzie chwilowej sytuacji i odskoczni. Zdarza się również, że nie zastanawia się nad konsekwencjami swojego postępowania, ponieważ pożądanie i instynkty przejmują władzę nad rozsądkiem.

Wreszcie otrzymuje to, czego tak bardzo mu brakowało w trwającym od lat małżeństwie – powiew świeżości, zaangażowania i nowe, płomienne, ekscytujące doznania.
Co facet czuje do kochanki? Zwykle nie są to tak głębokie emocje jak miłość czy przyjaźń.
Jest to raczej pewien rodzaj silnej fascynacji i zauroczenia, które przeważnie są zbyt słabe, aby romans trwał latami.

Część mężczyzn szczerze docenia obecność kochanki w swoim życiu, jednak niestety często zdarza się, że kobiety te nie są darzone przez nich szacunkiem. Kochanki nierzadko są oszukiwane i zwodzone. Zdarza się, że obdarzają miłością mężczyznę uwikłanego w romans, za co w konsekwencji płacą wysoką cenę.

Mężczyzna, który decyduje się na romans, naiwnie pokłada nadzieję w tym, że kochanka nigdy nie będzie miała żadnych roszczeń i wymagań.
Wierzy w to, że zbuduje relację kompletnie odmienną od tej, którą prezentuje jego małżeństwo.
W kochance szuka zrozumienia, braku problemów, wymagań i zobowiązań, mając nadzieję na to, że taki związek będzie składał się tylko z przyjemności.

Rzeczywistość jednak po pewnym czasie okazuje się zupełnie inna. Na pewnym etapie romans staje się nieco przytłaczający. Ze strony kochanki zaczynają pojawiać się warunki i wymagania, a wtedy często okazuje się, że pożądanie pozbawione miłości nie daje pełni szczęścia.

Czy zdradą zawsze oznacza brak miłości?

Na początku związku zdrada wydaje się niemożliwa. To zdarza się innym, ale nie nam. My jesteśmy szczęśliwą parą aż do grobowej deski. Rzeczywistość bywa jednak mało książkowa. Zdrada to doświadczenie wielu par. Czy musi ona oznaczać definitywny koniec związku? Jak przeżyć żałobę po zdradzie i ułożyć sobie życie na nowo? Czy zdrada może mieć swoje dobre strony? – wyjaśnia Magdalena Sękowska, psycholożka i psychoterapeutka, dyrektor Kliniki Uniwersytetu SWPS Rodzina-Para-Jednostka w Poznaniu.

Ewa Pluta: Co zdrada oznacza dla związku? Czy zawsze musi wiązać się z rozpadem relacji? Magdalena Sękowska : Dużo zależy od znaczenia, jakie para nada zdradzie. Dla jednych może ona rzeczywiście oznaczać definitywny koniec związku. Zwykle te osoby wartościują świat w sposób czarno-biały: to już jest koniec, coś się skończyło; albo wierność, albo nic.

Dla drugich zdrada będzie jak niezaleczona rana – ciągle krwawi, trudno ją zalepić plastrem, mimo to idziemy dalej. Kolejni potraktują zdradę jako ważny komunikat o związku, sygnalizujący o wewnętrznym zagrożeniu. Dotychczas para nie odbierała sygnałów świadczących o wzajemnej frustracji i niezadowoleniu.

Partnerzy mogli nie chcieć zobaczyć, że ich związek trawią problemy. Po zdradzie trudno udawać, że wszystko jest w porządku i nic się nie dzieje. Dzieje się, i to źle. Jeśli partnerzy wezmą odpowiedzialność za zdradę, może być ona początkiem transformacji związku. Czym jest zdrada z indywidualnego punktu widzenia? Często wołaniem: zobacz mnie, usłysz, tu jestem.

Nierzadko aktem zemsty, w którym ujawniają się emocje dotychczas wobec partnera tłumione, jak złość czy gniew, a które kanalizują się w akcie seksualnym. Czasem sposobem na podniesienie poczucia własnej wartości. Zwłaszcza u tych osób, które partner ciągle strofuje i kontroluje: nie umiesz nawet odłożyć sztućców jak trzeba; zostaw, ja to zrobię lepiej.

Natrętnie wraca myśl: może ze mną faktycznie coś jest nie tak? Nagle pojawia się w pobliżu osoba, która akceptuje, komplementuje, nie czepia się drobnostek. W jej towarzystwie można pozornie odzyskać dobre zdanie o sobie. Zdrada może być też rekompensatą za porażki w sferze seksualnej. Także okazją, aby zrealizować fantazje, których partner nie akceptuje.

Oto 10 oznak jak rozpoznać fałszywych ludzi | wiem

Na zdradę trzeba patrzeć z różnych perspektyw. I pamiętać, że zdrada nie jest problemem, ale to, co pod spodem – czyli więź łącząca partnerów. Jeśli jest zagrażająca, nadszarpnięta, wręcz słaba, partnerzy będą szukać atrakcji i pseudobezpieczeństwa na zewnątrz.

Partnerzy mogą inaczej definiować zdradę.
Co wtedy? Niewątpliwie zdrada jest naruszeniem normy, kontraktu, przekroczeniem granicy.
Na przykład zdrada pod wpływem alkoholu.
Pewnie są pary, które uważają, że to żadna zdrada.
Ale są też takie, w których jedna osoba twierdzi, że to zdrada, a druga ma inny pogląd.

To jest ważny moment w życiu partnerów, w którym powinni zastanowić się, jak rozumieją wspólne życie. Może się okazać, że każde z nich ma inaczej wytyczone granice, a rozbieżności są tak duże, że nie sposób dalej żyć razem. Doświadczenie zdrady pozwala to zweryfikować.

Bycie w związku nie oznacza, że nie mogą nam się podobać inne osoby i że nie możemy o nich fantazjować. To jest normalna sprawa. Dojrzałość polega jednak na tym, że wybieram tę konkretną osobę i bycie w bezpiecznej więzi. To oznacza, że znam obszar bezpieczeństwa partnera/partnerki i nie robię niczego, co mu zagraża.

Często skupiamy się na zdradzie, pomijając drogę, która do niej prowadzi. Tak jest łatwiej? Nie jest łatwo przyjąć do wiadomości, zwłaszcza zdradzonemu partnerowi, że niewierność stanowi sygnał świadczący o związku, podobnie jak faktu, że prawdopodobnie odpowiedzialność leży po obu stronach.

Co ciekawe, wiele osób nabywa dzięki zdradzie nową tożsamość – ofiary, osoby zdradzonej – i mocno się w niej zakotwicza. Pozycja ofiary daje moralną wyższość: to ty mnie zdradziłeś, powinieneś się cieszyć, że w ogóle możesz tu mieszkać i bawić się z moimi dziećmi. Taka postawa może sprawić, że para nie wykorzysta informacji płynących z doświadczenia zdrady do dalszego rozwoju.

W konsekwencji partnerzy nie przejdą całego procesu wychodzenia ze zdrady, czyli kolejno: fazy szoku, zaprzeczenia, przeżywania, przebaczenia i integracji. Co daje przejście przez te wszystkie fazy: od gniewu, przez „dlaczego to spotyka właśnie mnie”, po przebaczenie zdrady? Dzięki przepracowaniu zdrady można dotrzeć do swoich głębokich potrzeb.

W rezultacie uświadomić sobie, jak wielkie znaczenie ma ta relacja i że zdrada nie przekreśla jej wartości.
Nadal jest to relacja oparta na intymności, atrakcyjna, pobudzająca, dająca zadowolenie w innych obszarach życia.
Przepracowanie zdrady pozwala zamknąć przeszłość i iść dalej.
Iść dalej” – gdyby to było takie proste.

Rzeczywiście, nawet rozwód nie oznacza psychologicznego zakończenia związku. Rozstanie po rozwodzie czasami trwa trzy lata. Nie oznacza to, że przez trzy lata kocham go/ją, ale że nadal istnieje łącząca nas nić, ta osoba jest we mnie. Czasem słyszę w gabinecie: „Rozwiedliśmy się, ale ja nadal o nim śnię.

Zastanawiam się, co on robi, jak mu się wiedzie”. Niektóre osoby mówią, że po zdradzie już nikomu nie zaufają. To oznacza, że poprzedni związek jeszcze się nie zakończył. Można powiedzieć, że na poziomie psychologicznym jest to uzasadnione, dopóki brak zaufania nie stanie się motywem przewodnim w życiu.

Doświadczenie zdrady jest idealną pożywką dla różnych generalizacji: mężczyźni są nic nie warci, mama zawsze powtarzała, że nie można im ufać; wszystkie kobiety ranią etc. Z czasem przestajemy sprawdzać rzeczywistość i zaczynamy ją przeżywać przez pryzmat zgeneralizowanych przekonań.

To nie jest dobre, bo zawęża możliwości w życiu i zniechęca do eksperymentowania.
Raz zawiedzione zaufanie trudno odbudować, ale nie jest to niemożliwe.
Ważne, żeby ten pierwotny lęk nazwać i na bieżąco analizować swoje emocje.
Trudne jest też wybaczenie zdrady.
Co to właściwie znaczy – wybaczyć? To znaczy: dopuścić do siebie doświadczenie zdrady i nadać mu swoje znaczenie.

Też ujawnić swój ból, ale nie zatrzymywać się na etapie jego przeżywania, lecz zastanowić, co on może dobrego dać. Wybaczyć oznacza też wrócić do więzi. Nie rozpamiętywać bez końca zdrady partnera: gdzie byli ze sobą, co robili, jak się dotykali. „Wybaczam, bo jesteś dla mnie ważny.

Uświadomiłam sobie, jak bardzo cię kocham.
Wybaczam, bo widzę, że się zmieniasz”.
Wybaczyć nie oznacza jednak akceptacji zachowania czy zapomnienie o zdradzie.
To zaakceptowanie doświadczenia i wyciągnięcie z niego lekcji dla siebie i związku.
Jeśli zdrada oznacza koniec relacji, warto wybaczyć dla siebie, żeby zrobić miejsce na nowe doświadczenia, a nie tkwić w przeszłości.

Bardzo dojrzałe podejście. Jak wiele par je reprezentuje? Raczej niewiele. Wiele osób jest przekonanych, że raz wystarczy się pokochać, a potem już wszystko będzie dobrze. Od kilku lat obserwuję wśród par, że one nie mają wypracowanych strategii radzenia sobie z trudnymi sytuacjami.

Zamiast mierzyć się z problemem, mówią: widocznie nie pasujemy do siebie; jak nie chcesz być w związku, to sobie idź, ja już mam dosyć.
Nie dostrzegają w trudnościach wyzwania, z którym warto się zmierzyć, tylko sygnał, że związek jest w fazie agonalnej, więc należy go czym prędzej zakończyć.
W takiej sytuacji skorzystanie z pomocy psychoterapeuty nie jest oznaką słabości pary, lecz jej siły, a umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach można się nauczyć.

Czy są jakieś pożytki ze zdrady? Zdrada jest okazją, by przyjrzeć się swoim potrzebom. Pracuję często z parami, które mimo 25-letniego stażu nie wiedzą, czego potrzebuje partner. Żyją według starych założeń, przyzwyczajeń, rzadko mówią: teraz sprawdzam.

Rutyna też robi swoje, między innymi zabija ciekawość drugiego człowieka.
Zdrada może być zaproszeniem do rozmowy o związku, „przeglądem” relacji.
Stephen Karmpan, psychoterapeuta i analityk transakcyjny, stworzył skale intymności psychicznej.
Po jednej stronie skali jest milczenie, potem rozmowa o sprawach codziennych i ideach, następnie rozmowa o mnie i o tobie, na drugim końcu rozmowa w kategoriach „my”.

Wiele par nie wychodzi poza powierzchowną wymianę zdań o różnych sprawach, ludziach, ideach. Bez intymności psychicznej trudno myśleć w kategoriach „my”. Zdrada jest okazją, by przyjrzeć się swoim potrzebom. Pracuję często z parami, które mimo 25-letniego stażu nie wiedzą, czego potrzebuje partner.

Żyją według starych założeń, przyzwyczajeń.
Rutyna też robi swoje.
Zdrada może być zaproszeniem do rozmowy o związku, „przeglądem” relacji.
Może skonsolidujemy nasze liczne kredyty?”, „Popatrz, jak sąsiad skosił ogródek” – dlaczego czasem to jedyne na co stać związek z 25-letnim stażem? Intymna rozmowa wymaga otwarcia się na drugą osobę, z czym związane jest ryzyko zranienia.

Dochodzą jeszcze wyniesione z domu wzorce budowania bliskości i intymności, a czasem ich brak, bo w niektórych rodzinach nie jest przyjęta rozmowa o sobie, o nas, dzielenie się swoimi emocjami. Dużo się domyślamy. Nazywam to pseudotelepatią: „Ja myślę, że ty myślisz”.

Połóż się, jesteś zmęczony” – ale czy na pewno partner jest zmęczony? Skąd mamy to wiedzieć, jeśli nie zapytamy? Nie rozmawiamy, bo jesteśmy zbyt pochłonięci logistyką życia.
Teraz, w okresie pandemii, to wychodzi.
Wychodzą tłumione emocje, dawne pretensje, utajone żale.
Dom wysprzątany, seriale obejrzane, zostaliśmy we dwoje i jest ciężko.

Ludzie przypominają sobie trudne chwile z przeszłości, na przykład zdradę. Zaczynają ją na nowo przeżywać, często w sposób nieadekwatny. Boję się o pary w czasach pandemii. Wiele nie wie, jak konstruktywnie ze sobą rozmawiać, a sytuacji nie pomaga lęk o przyszłość i zamknięcie w czterech ścianach.

Zdrada i co dalej? Pracuje pani z wieloma parami. Jak one sobie radzą z tak trudnym doświadczeniem? Widzę, że coraz więcej osób zostaje ze sobą mimo zdrady, choć różnie te doświadczenia wykorzystują. Jedne pary ciągle tkwią w przyszłości, bardzo się męczą, boli je ta sytuacja, ale nic z nią nie robią.

Inne nie chcą rozdrapywać ran i próbują wrócić do stanu sprzed zdrady, co jest niemożliwe. Często decydują się na kolejne dziecko, podróż dookoła świata, odnawiają śluby, formalizują związek. Idą dalej, ale nie przepracowują doświadczenia zdrady. Najmniej jest par, które potrafią wziąć odpowiedzialność za zdradę i przetransformować swoje życie.

Psychoterapeutka Esther Perel nazywa ich „odkrywcami” – ponownie wchodzą w ten sam związek, ale na innym poziomie. Warto być odkrywcą? Najłatwiej jest zakończyć związek. Kolejny nie będzie jednak szczęśliwy, jeśli nie wyciągniemy lekcji z poprzedniego i będziemy powtarzać ten sam schemat. Tak się nie da: przejść z jednej strony ulicy na drugą.

Trzeba się zatrzymać i popatrzeć na mapę: czy dobrze idziemy, może lepiej zmienić tempo, wybrać inną drogę lub kierunek. Inaczej trudno będzie znaleźć to, czego szukamy w związkach: szczęścia, miłości, bliskości, bezpieczeństwa. Magdalena Sękowska – psycholożka, psychoterapeutka z ponad 30-letnim doświadczeniem, konsultantka zarządzania. Dyrektorka Kliniki Uniwersytetu SWPS Rodzina-Para-Jednostka w Poznaniu, Prowadzi psychoterapię indywidualną, specjalizuje się w pracy psychoterapeutycznej z parami wykorzystując Terapię Skoncentrowaną na Emocjach.

Opracowała swoją autorską metodę wspierania relacji pomiędzy rodzicami i dziećmi poprzez przeprowadzanie obserwacji w warunkach naturalnych, czyli w domu. W swojej pracy wykorzystuje podejście systemowe, Terapię Skoncentrowaną na Emocjach, koncepcję skryptów międzypokoleniowych oraz Analizę Transakcyjną.

Swoją wiedzę i doświadczenie wykorzystuje także w pracy z kadrą menedżerską i zarządami firm i korporacji.

Czy można kogoś kochać i zdradzać?

Rodzaje zdrady – Większości osób wydaje się, że zdradzić oznacza przespać się z osobą, z którą się nie jest w związku. To jednak buduje zamazany obraz sprawy. Powiedzmy, że jesteś w związku. Dzieje się w nim źle. Albo po prostu w Twoim życiu dzieje się coś złego.

Jesteś zrozpaczony. Wpadasz do jakiegoś klubu, upijasz się w sztok i z kimś się „przelizałeś”, albo nawet wylądowałeś w łóżku. Wyobraź sobie teraz drugą sytuację, jesteś w związku, ale na boku w tajemnicy spotykasz się z kimś, spędzacie czas, uprawiacie seks i robicie to systematycznie. Każdy z tych dwóch przykładów nazwano by zdradą, a różnią się od siebie diametralnie.

Czym innym jest popełnienie błędu w afekcie, a czym innym jest perfidne okłamywanie drugiej osoby. Kiedyś rozmawiałem z moją bliską koleżanką o zdradzie. Powiedziałem jej wtedy, że nie zawsze seks z inną osobą można uznać za zdradę. Chodziło mi o przypadek „mechanicznego stosunku”.

Niestety często myślimy o współżyciu jednopoziomowo, a to jest tak naprawdę spotkanie dwóch osób. Seks może być namiętny i szczery, a równie dobrze płytki, mechaniczny i zwierzęcy. Ten drugi rodzaj jest bardzo podobny do masturbacji – tylko w pomieszczeniu znajduje się jeszcze druga osoba. Kiedy o jej o tym mówiłem patrzyła na mnie jak na kosmitę.

Kiedy zaś przeżyła to i owo przez ostatni rok przypomniałem jej tę rozmowę i patrzyła na to zupełnie inaczej. Zmierzam do tego, że tak naprawdę zdrada siedzi w głowie, a niekoniecznie w konkretnych czynach. Można kogoś nawet nie pocałować i zdradzać „ukochaną” osobę.

Czy zdrada może uratować związek?

Zdrada to bardzo poważny problem, który powoduje w związku kryzys. Często powoduje przekreślenie małżeństwa, jednak nie jest to reguła. Po zdradzie mimo wszystko da się jeszcze odbudować to co łączyło partnerów. Partnerzy muszą jednak zdawać sobie sprawę z powstałego problemu i razem pracować nad związkiem.