Dlugi Sen Co Oznacza?

Dlugi Sen Co Oznacza
Przyczyną nadmiernej senności mogą być: –

choroby przewlekłe, nietolerancje pokarmowe, niektóre leki, zaburzenia snu.

Co powoduje za dlugi sen?

Czy nadmiar snu może szkodzić? Zasady higieny snu Dlugi Sen Co Oznacza leczenie zaburzeń snu – psychoterapia – Warszawa Sen jest jedną z podstawowych potrzeb organizmu. Prawidłowy sen zapewnia nam regenerację i daje siły na aktywne spędzenie następnego dnia. Osoby dorosłe potrzebują średnio 6-8 godzin snu nocnego. Dość powszechnie wiadomo, że zbyt mała ilość snu wpływa niekorzystnie na nasz organizm.

Odczuwamy senność w ciągu dnia, łatwiej się męczymy, mamy trudności z koncentracją oraz zmniejsza się nasza produktywność. Jeśli sytuacje ograniczenia snu trwa dłużej może prowadzić do wystąpienia poważniejszych problemów ze zdrowiem – podwyższa się ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego, otyłości, cukrzycy, udaru i depresji.

Badania naukowe wykazały jednak, że zbyt duża ilość snu – powyżej 9 godzin na dobę – ma związek z częstszym występowaniem zespołu metabolicznego, podwyższonym poziomem trójglicerydów we krwi oraz obniżeniem cholesterolu HDL (czyli tzw. „dobrego cholesterolu”).

Czy długi sen jest dobry?

Spanie dłużej niż osiem godzin może się okazać szkodliwe dla zdrowia. Im dłużej śpimy, tym bardziej narażamy się na ryzyko śmierci i chorób sercowo-naczyniowych. Rys. Krzysztof “Rosa” Rosiecki Dobry sen regeneruje ciało i umysł, pomagając sortować zebrane w trakcie dnia informacje. Część z nich mózg “kasuje”, a te, które uznaje za warte zapamiętania, rejestruje w pamięci długotrwałej. Od dłuższego czasu naukowcy spierają się jednak, jak długo powinniśmy spać, by zachować zdrowie i sprawny umysł.

Wiele badań wykazuje na przykład, że zbyt krótki nocny odpoczynek, tj. w okolicach sześciu godzin i mniej, znacząco zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwory. Z kolei badania naukowców z Georgia Southern University na grupie ponad 20 tys. Amerykanów wykazały, że osoby śpiące mniej niż siedem godzin, są o 70 proc.

bardziej narażone na problemy natury psychicznej niż ludzie zażywający dłuższego odpoczynku. Wśród tych problemów znalazły się lęk, nerwowość oraz poczucie bezsilności. Uwaga! Wspomniane powyżej badania nie precyzowały jednak, czy brak snu powoduje problemy psychiczne, czy też jest na odwrót – to problemy psychiczne sprawiają, że ludzie mniej śpią.

Wygląda na to, że zbyt dużo snu również może być niebezpieczne dla zdrowia.
Zespół dr Chun Shing Kwoka z Keele University dokonał przeglądu i metaanalizy 74 prac badawczych opublikowanych w latach 1970-2017.
Objęły one swoim zasięgiem imponującą liczbę osób – 3 340 684 i 242 240 zgony.
Warto tu podkreślić, że w rozmaitych opracowaniach rzadko zdarzają się tak duże grupy badanych.

Naukowcy przeanalizowali zebrane prace pod kątem tego, na ile jakość i długość snu wpływają na ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych i ogólnego ryzyka śmierci. Zauważyli bowiem wcześniej, że te parametry nie są zazwyczaj brane pod uwagę, jeśli chodzi o ryzyko rozwoju schorzeń sercowo-naczyniowych.

Analizy ujawniły, że kiepska jakość snu (a więc wypoczynek, który nie przynosi regeneracji) zwiększa ryzyko choroby wieńcowej o 44 procent.
Okazało się również, że sen dłuższy niż 10 godzin w porównaniu ze snem 7-godzinnym, zwiększa ryzyko zgonu o 30 proc., a nocny wypoczynek dłuższy niż 11 godzin zwiększa ogólne ryzyko śmierci o 66 proc.

Ograniczeniem tej analizy jest fakt, że polegano na deklaracjach uczestników, którzy bezwiednie mogli przekazywać nieprawdę co do długości snu. Tego rodzaju analiza pokazuje zresztą nie związek przyczynowo-skutkowy, a pewną zależność.

Jakie choroby powodują senność?

Nadmierna senność – przyczyny – Jeśli nadmierna senność i zmęczenie nie są związane ze zbyt wymagającym trybem życia i nie ustępują po odpoczynku i wyspaniu, warto udać się do lekarza w celu poszukania przyczyny. Źródła problemu mogą być rozmaite. – Niedoczynność tarczycy Uczucie senności, osłabienie, zmęczenie i gorsza tolerancja wysiłku mogą wskazywać na zaburzenia pracy tarczycy.

Sprawdź e-pakiety tarczycowe: – Cukrzyca

Poliuria, czyli oddawanie nadmiernych ilości moczu, wzmożone pragnienie, skłonności do infekcji układu moczowego i zakażeń skóry oraz osłabienie, nadmierna senność i zmęczenie, spowodowane odwodnieniem, należą do typowych objawów cukrzycy. U osób dorosłych cukrzyca często przebiega w sposób bezobjawowy lub symptomy narastają powoli i długo nie zwraca się na nie uwagi.

Nierozpoznana i nieleczone hiperglikemia może natomiast prowadzić do podstępnego rozwoju przewlekłych powikłań.
Podstawę rozpoznania choroby stanowi oznaczenie glikemii, czyli we krwi.
Obturacyjny bezdech senny Obturacyjny bezdech senny (OBS) charakteryzuje się epizodami bezdechów i spłycenia oddychania podczas snu.

Wiele z nich prowadzi do przebudzeń, z których pacjenci często nie zdają sobie sprawy. Efektem są nadmierna senność w ciągu dnia, poranne bóle głowy, zaburzenia pamięci i nastroju oraz trudności z koncentracją uwagi. Pacjent cierpiący na OBS chrapie w nocy w sposób głośny i nieregularny.

Nieleczona choroba zwiększa ryzyko chorób układu krążenia, wypadków drogowych i zgonu. – Zaburzenia na tle psychicznym Wiele zaburzeń psychicznych może prowadzić do trudności z zasypianiem, bezsenności lub częstych wybudzeń w nocy. Jednym z nich jest depresja, w której obok zaburzeń snu występuje obniżony nastrój, zaburzenia łaknienia, dominujące uczucie zmęczenia i braku energii, utrata zainteresowań i brak odczuwania przyjemności.

– Przewlekła niewydolność serca Znużenie, wzmożona męczliwość i słaba tolerancja wysiłku mogą być objawami niewydolności serca. W zależności od tego, której komory serca dotyczy niewydolność, objawy mogą być zróżnicowane i występować w różnych konfiguracjach.

Zastanów się, czy dokucza Ci uczucie duszności (w spoczynku, podczas wysiłku, a może po przybraniu pozycji leżącej lub w czasie nocnego snu), kaszel, obrzęki w okolicy kostek, zawroty głowy czy kołatanie serca.
Podejrzenie niewydolności serca wymaga zwykle wykonania echokardiografii i konsultacji kardiologicznej.

Z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych wiąże się nieprawidłowy lipidogram. Przydatny może okazać się pomiar stężenia peptydów natriuretycznych w osoczu. – Zespół przewlekłego zmęczenia Zespół przewlekłego zmęczenia cechuje się występowaniem uciążliwego uczucia zmęczenia, które nie ustępuje po odpoczynku.

Towarzyszą mu inne objawy np. pogorszenie pamięci i trudności ze skupieniem uwagi, złe samopoczucie po wysiłku, bóle mięśni i stawów czy bóle głowy. Aby móc postawić to rozpoznanie, najpierw należy wykluczyć inne procesy chorobowe, które mogą być przyczyną zmęczenia. Zespół przewlekłego zmęczenia staje się coraz powszechniejszym problemem, który destrukcyjnie i wyniszczająco wpływa na doświadczającą go osobę.

Pozostałe schorzenia, w których jednym z objawów może być wzmożona męczliwość i nadmierna senność to rozmaite choroby serca, płuc, nerek, wątroby, choroby endokrynologiczne, alergiczne, reumatologiczne, neurologiczne, psychiczne, zaburzenia snu, anemia, a nawet choroby nowotworowe.

Pamiętaj, że ciągłe uczucie senności może być także efektem ubocznym stosowania niektórych leków, dlatego zawsze informuj lekarza jakie preparaty aktualnie zażywasz.
Nadmierna senność w ciągu dnia może być także spowodowana nieprawidłową higieną snu.
Picie napojów energetyzujących czy kofeinowych i ćwiczenia fizyczne bezpośrednio przed snem oraz nieregularny harmonogram dobowy, nie sprzyjają efektywnemu wypoczynkowi nocnemu.

Jak widać przyczyn nadmiernej senności i ciągłego zmęczenia może być bardzo wiele. Jeśli dotyczy Cię ten problem, nie próbuj sam stawiać diagnozy. Koniecznie udaj się do lekarza, który po zbadaniu Cię, poprowadzi diagnostykę w odpowiednim kierunku. Pamiętaj, by poinformować specjalistę o swoich chorobach i przyjmowanych lekach.

Nie zapomnij dokładnie opisać wszystkich objawów jakie Ci dokuczają – czy senność występuje stale czy tylko w niektórych okolicznościach (np.
Nadmierna senność po posiłku ), czy po odpoczynku zmęczenie przemija, jak tolerujesz wysiłek i jakie inne symptomy Cię niepokoją.
Jeśli jesteś zainteresowany, możesz też skorzystać z konsultacji online w Diagnostyce.

Bibliografia:

Interna Szczeklika – P. Gajewski, A. Szczeklik „Zespół przewlekłego zmęczenia – rozpoznanie i leczenie” – J.R. Yancey, S.M. Thomas

: Nadmierna senność i zmęczenie – co może być przyczyną? Niezbędne badania – Pacjent – Diagnostyka Laboratoria Medyczne

Co oznacza długie spanie?

Mianem hipersomni określa się zaburzenia snu, które polegają na zbyt długim czasie snu i/lub nadmiernej senności w ciągu dnia. Dlugi Sen Co Oznacza Fot. pixabay.com Za zbyt długi czas snu uznaje się czas przekraczający 10 godzin. O nadmiernej senności mówi się, gdy wynik łączny w skali senności Epworth przekracza 10 punktów. Gdy przekracza on 15 punktów, mówi się o senności patologicznej.

Ile czasu można nie spać?

Brak snu – kontrowersyjne eksperymenty – Jak długo człowiek może wytrzymać bez snu? Wszyscy wiemy, że sen jest niezbędny dla życia. Dlatego eksperymenty dotyczące deprywacji snu przeprowadzane z udziałem ludzi są dość kontrowersyjne. Zazwyczaj opieramy się więc na wynikach badań przeprowadzanych na zwierzętach.

Oprócz tego często bierzemy pod uwagę różnego typu eksperymenty przeprowadzane na własną rękę, a także rekordy, np.
Rekord Guinnessa.
Tematyka ta jest niezwykle kontrowersyjna.
Być może dlatego w Internecie krążą historie o rzekomym eksperymencie braku snu.
Miał być on przeprowadzony w latach 40’tych ubiegłego wieku, w Związku Radzieckim.

Według opowieści do wzięcia udziału w eksperymencie zmuszono więźniów, którym dodatkowo obiecano amnestię. By pozbawić więźniów snu zastosowano specjalny gaz. Efekty rzekomo były przerażające, a jednym ze skutków była nasilająca się autoagresja, a ostatecznie także śmierć.

Historia ta to tylko wymysł, choć rzeczywiście efekty braku mogą być drastyczne. Po raz pierwszy eksperymenty dotyczące braku snu przeprowadzane były na zwierzętach, w roku 1894. Rosyjska badaczka Maria de Manaceine pozbawiła snu szczeniaki. Zwierzęta po pięciu dobach zdechły. Kolejno rozpoczęto eksperymenty z udziałem ochotników.

Jednym z nich był amerykański profesor ze stanu Iowa, który bez snu wytrzymał 90 godzin. Efekty braku sny widoczne były już w drugiej dobie, kiedy pojawiły się pierwsze halucynacje. Z kolei w końcówce lat 50 odbyły się dwie ciekawe manifestacje. Mianowicie, dwóch DJ-ów w celu rozpowszechnienia akcji charytatywnej, postanowiło pozbawić się snu.

Co oznacza jak ktoś długo śpi?

Przyczyną nadmiernej senności mogą być: –

choroby przewlekłe, nietolerancje pokarmowe, niektóre leki, zaburzenia snu.

Ile najdłużej spał człowiek?

FAQ: Ile człowiek może nie spać – Obecnie najdłuższy czas, jaki człowiek wytrzymał bez snu, wynosi 266 godzin, a więc około 11 dni.

Ile godzin można spać?

Ile godzin snu potrzebujesz? – Ile więc spać, aby się wysypiać? Dorosły człowiek potrzebuje 7–8 godzin snu. Ogromny wpływ na długość snu ma wiek. – Noworodki do trzech miesięcy potrzebują 14–17 godzin snu, dzieci roczne i dwulatki 11–14 godzin, a przedszkolaki w wieku 3–5 lat – 10–13 godzin.

Z wiekiem liczba ta się zmniejsza.
Dorośli w wieku 18–54 lat potrzebują 7–9 godzin snu.
Starsi dorośli, czyli osoby w wieku powyżej 65 lat, nieco mniej.
Ich zapotrzebowanie na sen wynosi 7–8 godzin – mówi Magdalena Kalinowska.
Mniejsze zapotrzebowanie na sen wśród osób starszych wynika z ich zmniejszonej aktywności w ciągu dnia.

Jakiej witaminy brakuje gdy chce się spać?

Zmęczenie – co jeść, by nabrać energii? Żyjemy w coraz większym biegu. Brakuje nam czasu na sen, relaks, sport, a nawet na zdrowe jedzenie. Intensywność naszego życia zwiększa się z roku na rok. Stopniowo zaczyna brakować nam sił, poziom koncentracji spada wraz z wydajnością naszych działań.

Sprawdź, co należy jeść, by nabrać więcej energii. Definicji zmęczenia jest wiele, jednak subiektywne odczucie utraty sił rozpoznaje większość z nas. Przyczyn takiego stanu może być wiele. Zaliczamy do nich brak odpowiedniej ilości snu, intensywną pracę fizyczną lub umysłową, nadmiar stresu, brak relaksu czy aktywności fizycznej, a także nieodpowiednią dietę, w tym deficyty składników mineralnych i witamin,

Badania wskazują, że za odczuwanie zmęczenia odpowiadać może niedobór witamin z grupy B, witaminy C oraz magnezu, a także żelaza. Czy wiesz gdzie możesz znaleźć te składniki? Już spieszę z pomocą. Witamina C – antyoksydacja przede wszystkim Witamina C jest jedną z podstawowych witamin antyoksydacyjnych chroniących Twój organizm przed działaniem wolnych rodników tlenowych.

Zapewne nie raz słyszałeś o tej witaminie. Nie dziwi fakt, że dużo się o niej mówi, bo oddziałuje na organizm w bardzo wielu aspektach. Wspomaga działanie układu odpornościowego i nerwowego, a także odgrywa rolę w produkcji kolagenu wpływającego na kształtowanie się kości, zębów czy skóry. Jeśli natomiast po kolejnej przespanej nocy zastanawiasz się, dlaczego wciąż jesteś zmęczony, spójrz na zawartość witaminy C w Twoim pożywieniu.

Jej prawidłowy poziom zmniejsza uczucie zmęczenia i znużenia, Pokłady tej witaminy znajdziesz w wielu egzotycznych owocach – aceroli, gujawie czy kiwi, ale również w rodzimej czarnej porzeczce. Witaminy B – oręż do walki z osłabieniem Witaminy z grupy B, stanowią szeroką grupę substancji regulujących działanie Twojego organizmu.

Do tej grupy zaliczamy witaminę B1 (tiaminę), B2 (ryboflawinę), B6, B12, witaminę H (biotynę), PP (niacynę), kwas pantotenowy, a także kwas foliowy. Wśród nich, na szczególną uwagę w kontekście zmniejszania zmęczenia, zasługują witaminy B1, B2, B3, B5, B6, B12 i kwas foliowy, Ta liczna grupa oddziałuje na znoszenie osłabienia czy zmęczenia.

Witamina B1 (tiamina) jest np. niezbędna do prawidłowej pracy układu sercowo-naczyniowego oraz nerwowego. W przypadku łagodnego niedoboru może pojawiać się u Ciebie osłabienie, drażliwość, zmęczenie, spadek koncentracji i pogorszenie nastroju, Największe ilości tiaminy występują w wieprzowinie i jej przetworach, produktach pełnoziarnistych, nasionach roślin strączkowych, orzechach oraz w produktach nią wzbogacanych.

Wśród świeżych owoców najwięcej tiaminy mają winogrona, pomarańcze, klementynki oraz ananas. Witamina B12, zwana kobalaminą, uczestniczy natomiast w tworzeniu czerwonych krwinek oraz jest niezbędna do odpowiedniej pracy układu pokarmowego i nerwowego. Niedobory mogą ujawniać się pod postacią chronicznego zmęczenia, spadku odporności, pogorszenia nastroju, zaburzeń pamięci czy koncentracji.

Zadbaj, więc o odpowiednią ilość wszystkich z podanych witamin, jeśli odczuwasz ciągłe zmęczenie lub znużenie. Badania wskazują, że za odczuwanie zmęczenia, odpowiadać może niedobór witamin z grupy B, witaminy C, magnezu oraz żelaza. Żelazo – tlenowy sojusznik Żelazo jest niezbędnym składnikiem odżywczym, który musisz dostarczyć do swojego organizmu wraz z pożywieniem, Jego podstawową funkcją jest transport tlenu do narządów ciała, gdyż stanowi składnik ważnych białek organizmu, takich jak hemoglobina i mioglobiny.

Żelazo przyczynia się do neutralizowania zmęczenia, poprzez wpływ na odpowiednie natlenienie tkanek.
Elementem, który wspomaga wchłanianie dostarczanego żelaza, jest witamina C,
Wobec tego zwróć uwagę, by łączyć żelazo właśnie z witaminą C, a tym samym zapewnić sobie optymalne jego wchłanianie.
Żelazo znajdziesz głównie w produktach zwierzęcych jak w wątrobie czy nerkach, ale także w owocach czarnej porzeczce czy marakui.

Magnez – energetyczna równowaga Czy wiesz, że niedobór magnezu może powodować apatię, osłabienie, obniżenie odporności i zmęczenie? Zdecydowanie większe zapotrzebowanie na magnez mają osoby prowadzące stresujący tryb życia. Ponadto wchłanianie tego pierwiastka jest ograniczane przez alkohol, kawę, herbatę, a nawet nadmierną aktywność fizyczną.

Duże ilości magnezu znajdziesz w otrębach, kakao, suchych nasionach roślin strączkowych, kukurydzy, maku, nasionach słonecznika i orzechach. Wśród owoców najwięcej magnezu występuje w marakui, bananach, porzeczce czarnej i gujawie. Podsumowanie Jeżeli pomimo przespanej nocy, ostatnio ciężko wstać Ci z łóżka, jeśli w ciągu dnia jesteś często zmęczony i rozdrażniony, choć zwracasz uwagę na odpoczynek i relaks.

Gdy nie masz stwierdzonych chorób przewlekłych, a ciągle czujesz się osłabiony – może brakować Ci niektórych ważnych składników diety. Zadbaj, zatem o zdrowe odżywianie, gdyż odpowiednia dawka witamin i składników mineralnych może zdziałać energetyczne cuda. Dlugi Sen Co Oznacza : Zmęczenie – co jeść, by nabrać energii?

Dlaczego ciągle czuję się zmęczona?

Jesteś ciągle zmęczona, niewyspana i ciężko ci wstać z łóżka? Oto przyczyny przewlekłego zmęczenia Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność. Potrzebujesz porady? 459 lekarzy teraz online

Przyczyną nadmiernego zmęczenia może być nadmiar kofeiny, kłopoty ze snem czy odwodnienie
Niedobór składników odżywczych w diecie może być jedną z przyczyn pogorszenia samopoczucia
Pierwszym krokiem przy przewlekłym zmęczeniu powinno być wykonanie badań laboratoryjnych krwi

Przyczyn przewlekłego zmęczenia może być naprawdę dużo. Możemy je skategoryzować ze względu na związek z czynnikami środowiskowymi oraz utajonymi chorobami. Może być również tak, że część przyczyn będzie powodem rozwoju schorzenia tak, jak w przypadku przewlekłego stresu, który prowadzi do zaburzeń pracy układu pokarmowego (), czy upośledzenia pracy tarczycy.

Wytężona praca umysłowa związana z wysoką wydajnością mózgu sprawia, że często wybieramy napoje z kofeiną — kawę czy drinki energetyczne, które mają pobudzić nas do działania.
Paradoksalnie, jeśli zbyt często po nie sięgamy, skutek będzie odwrotny.
Jeśli chcemy zminimalizować zmęczenie wynikające z nadmiaru kofeiny, możemy sięgnąć po zdrowe zamienniki – czy zieloną herbatę.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo. Zmęczenie będziemy również odczuwać, jeśli nie dostarczymy organizmowi odpowiedniej ilości wody w ciągu dnia, zwłaszcza latem. Odwodnienie wpływa nie tylko na nasze samopoczucie, ale również kondycję skóry. Chroniczne zmęczenie bardzo często jest wynikiem niedoboru składników odżywczych takich jak: Z tego względu warto, by przekonać się, czy nie mamy za niskiego poziomu poszczególnych witamin.

W przypadku braków potwierdzonych wynikami laboratoryjnymi warto rozpocząć odpowiednią suplementację uwzględniającą najczęściej drobne zmiany w diecie. Tak jest w przypadku wynikającej z nieodpowiedniego poziomu żelaza we krwi. Przewlekły stres również może być przyczyną chronicznego zmęczenia. W sytuacji nerwowej wydzielany jest bowiem kortyzol, którego nadmiar zaburza funkcjonowanie organizmu.

Stresujące mogą być dla nas różne sytuacje (rozmowa z pracodawcą, nieprzyjemna wizyta u lekarza). Długotrwały stres prowadzić do owrzodzeń, wypadania włosów, zbyt wczesnego pojawiania się zmarszczek, problemów z sercem. By uniknąć sytuacji stresowych, możemy wprowadzić odpowiednie rutynowe zadania, a także sięgnąć po odprężające ziołowe napary.

Brak snu, wybudzanie się w nocy czy problemy z zaśnięciem wpływają na funkcjonowanie organizmu. Jeśli nie możemy poradzić sobie z insomnią od dłuższego czasu, warto sięgnąć po zioła czy produkty z CBD, które pomagają się odprężyć. Dobrym rozwiązaniem jest również przygotowanie relaksującej kąpieli. Zespół chronicznego zmęczenia może być powiązanymi z nieodkrytymi chorobami.

Do najczęściej wymienianych należą zaburzenia pracy tarczycy (, ), zapalenie mięśnia sercowego,, czy zakażenie układu moczowego. Poza wprowadzeniem zmian w diecie i stylu życia warto również wykonać badania przy chronicznym zmęczeniu. Źródła

: Jesteś ciągle zmęczona, niewyspana i ciężko ci wstać z łóżka? Oto przyczyny przewlekłego zmęczenia

Czy przy depresji chce się spać?

2. Bezsenność a depresja – Wielu ludzi cierpiących na depresję musi również stawić czoło bezsenności. Problemy związane z cyklami snu zaburzają cykle aktywności, przeszkadzają w osiąganiu optymalnej sprawności intelektualnej w pracy i w szkole oraz utrudniają kontakty międzyludzkie.

Oprócz tego przyczyniają się do nasilenia objawów depresji. Wzorce te bywają pomocne w procesie diagnostycznym, np. utrzymujące się zmniejszone zapotrzebowanie na sen w połączeniu z większą aktywnością może wskazywać na obecność choroby afektywnej dwubiegunowej (zespołu maniakalno-depresyjnego). Osoby zmagające się z terminalną postacią bezsenności oraz porannym zmęczeniem, których aktywność poprawia się w ciągu dnia, mogą cierpieć na ciężką postać depresji.

Osoba chora na depresję opisuje swoje zaburzenia snu w następujący sposób: „Musiałam liczyć owce, żeby zasnąć, tyle że te zwierzęta zawsze do mnie mówiły”, „Zawsze, kiedy próbuję zasnąć, przychodzą mi do głowy setki różnych myśli”, „Wszystkie troski trapiące mnie za dnia kłębią się w mojej głowie. Często osobom cierpiącym na bezsenność doskwierają również innego typu objawy, jak: zmęczenie w ciągu dnia, kłopoty z koncentracją, słaba pamięć, napięciowe bóle głowy oraz zaburzenia motywacji, zwłaszcza rano. A to wszystko znacznie obniża jakość życia człowieka.

Bezsenność jest w ponad połowie przypadków objawem chorób przebiegających z zaburzeniami nastroju.
Problemy ze snem często wychodzą na pierwszy plan w przypadku depresji.
Dotyczy to zarówno bezsenności, jak i nadmiernej senności.
Typowy sen osoby chorej na depresję polega na tym, że pacjent zasypia szybko bez problemu, bo chce by skończył się dzień, który jest dla niego męką.

Jednak w takim stanie sen jest bardzo płytki i trwa krótko. Szybko następuje przebudzenie, często połączone z lękiem przed kolejnym nadchodzącym dniem. Gdy towarzyszą temu typowe objawy depresji ( obniżony nastrój, aktywność i napęd psychoruchowy), łatwiej jest postawić prawidłową diagnozę.

Czy długi sen wydłuża życie?

Długi i głęboki sen nocny przedłuża życie Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność.

Potrzebujesz porady? 459 lekarzy teraz online Nasze badania wykazują: kto więcej śpi, ten dłużej żyje – oświadczył szef badań prof. Denan Hu.
Grupa naukowców przeanalizowała charakter snu 15 tysięcy starszych ludzi, w tym prawie 3 tysiące takich, którzy mają już około 100 lat.
Stwierdziliśmy, że średnia długość ich nocnego snu wynosi 7,5 godzin, przy czym większość spośród stulatków śpi jeszcze dłużej – do 10 godzin – poinformował profesor.

Specjaliści uważają, że niedostatek snu nocnego albo jego fragmentaryczność osłabiają system immunologiczny organizmu człowieka, powodując zmianę składu chemicznego krwi, podnosząc w niej poziom cholesterolu i ciężkich tłuszczów. Obniża się przy tym poziom intelektualny i spowalnia praca mózgu.

Naukowcy amerykańscy są zdania, że w nocy trzeba spać nie mniej niż 7 godzin, lepiej zaś – 8 godzin.W trakcie badań ustalono też jeszcze jeden fakt: mężczyźni średnio śpią w nocy lepiej i głębiej, niż kobiety. (PAP) Czytaj także :

: Długi i głęboki sen nocny przedłuża życie

Czy sen skraca życie?

Fot. Fotolia Dobra jakość snu ma kluczowe znaczenie dla zdrowia, a czas trwania poszczególnych jego faz może wpływać na długość życia – informują naukowcy, których wnioski opublikowało pismo „JAMA Neurology”. Badania wykazały, że każde skrócenie fazy snu REM o 5 proc.

Miało związek ze zwiększeniem ryzyka zgonu wśród osób starszych i w średnim wieku o 13-17 proc.
W badaniach wzięło udział ponad 2600 mężczyzn, których średnia wieku wynosiła 76 lat.
Dane gromadzono przez 12 lat.
Do analizy włączono także dane pochodzące z innych badań i dotyczące blisko 1400 mężczyzn i kobiet (średnia wieku 52 lata), obserwowanych przez średnio 21 lat.

„Faza REM, w której występują szybkie ruchy gałek ocznych i pojawiają się marzenia senne, jest bardzo istotna dla regeneracji organizmu. Lepsze poznanie tej zależności może pomóc opracować metody optymalizujące długość fazy REM, zwłaszcza w przypadku osób, u których faza ta trwa przez mniej niż 15 proc.

całkowitej długości snu” – mówi autorka badań Eileen Leary z kalifornijskiego Stanford University. „Wyniki te wskazują na znaczenie równowagi pomiędzy poszczególnymi fazami snu. Istotne jest także zwrócenie uwagi na zaburzenia, które mogą powodować skrócenie fazy REM, czyli m.in. obturacyjny bezdech senny” – komentują badacze.

(PAP) koc/ ekr/ Szanowny Czytelniku, Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) informujemy Cię o przetwarzaniu Twoich danych.

Administratorem danych jest Fundacja PAP,z siedzibą w Warszawie przy ulicy Bracka 6/8, 00-502 Warszawa. Chodzi o dane, które są zbierane w ramach korzystania przez Ciebie z naszych usług, w tym stron internetowych, serwisów i innych funkcjonalności udostępnianych przez Fundację PAP, głównie zapisanych w plikach cookies i innych identyfikatorach internetowych, które są instalowane na naszych stronach przez nas oraz naszych zaufanych partnerów Fundacji PAP.

Gromadzone dane są wykorzystywane wyłącznie w celach: • świadczenia usług drogą elektroniczną • wykrywania nadużyć w usługach • pomiarów statystycznych i udoskonalenia usług Podstawą prawną przetwarzania danych jest świadczenie usługi i jej doskonalenie, a także zapewnienie bezpieczeństwa co stanowi prawnie uzasadniony interes administratora Dane mogą być udostępniane na zlecenie administratora danych podmiotom uprawnionym do uzyskania danych na podstawie obowiązującego prawa.

Osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do danych, sprostowania i usunięcia danych, ograniczenia ich przetwarzania. Osoba może też wycofać zgodę na przetwarzanie danych osobowych. Wszelkie zgłoszenia dotyczące ochrony danych osobowych prosimy kierować na adres [email protected] lub pisemnie na adres Fundacja PAP, ul.

Bracka 6/8, 00-502 Warszawa z dopiskiem “ochrona danych osobowych” Więcej o zasadach przetwarzania danych osobowych i przysługujących Użytkownikowi prawach znajduje się w Polityce prywatności. Dowiedz się więcej. Wyrażam zgodę Copyright © Fundacja PAP 2022

Kto najdluzej śpi?

Najdłużej pracują i śpią Chińczycy, przez co mają relatywnie mało czasu wolnego, ale i tak więcej niż np. Meksykanie – wynika z badania OECD. Polacy, mimo że pracują i śpią prawie tyle samo, co np. Niemcy, odpoczywają w ciągu dnia prawię godzinę krócej.

Dlaczego nie mogę się obudzić?

Co to jest paraliż senny i jakie są jego przyczyny? Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność.

Potrzebujesz porady? 459 lekarzy teraz online Fazą snu z najbardziej realistycznymi wizjami sennymi jest faza REM.
W trakcie jej trwania następuje fizjologiczne porażenie mięśni, czyli porażenie mięśni całego ciała (z wyłączeniem mięśni oddechowych i gałek ocznych).
Stan ten ma uchronić śniącego przed niekontrolowanymi ruchami, którymi mógłby zrobić sobie lub komuś krzywdę.

O paraliżu sennym, zwanym też porażeniem przysennym lub paraliżem przysennym, mówimy wtedy, gdy bezwład całego ciała następuje w niewłaściwym momencie, tzn. przy gwałtownym wybudzaniu się ze snu w fazie REM lub podczas zasypiania, gdy nie doszło jeszcze do utraty świadomości.

Paraliż senny sprawia, że osoba, która go doświadcza, jest w pełni świadoma, ale nie może się poruszyć ani nic powiedzieć. Zjawisku prawie zawsze towarzyszą silne uczucie strachu oraz przyspieszony rytm serca. Nierzadkim zjawiskiem jest wrażenie ucisku w klatce piersiowej. Czasem pojawiają się omamy wzrokowe, słuchowe i dotykowe.

Paraliż senny dość szybko mija sam, trwa od kilku sekund do kilkunastu minut i u zdrowych osób pojawia się co najwyżej sporadycznie. Przeczytaj także:

Paraliż senny to stan, w którym nasz mózg zdążył się już obudzić, a ciało jeszcze nie. Odzyskujemy pełną świadomość, ale nie mamy kontroli nad naszym ciałem. Jest to pewnego rodzaju “błąd fizjologiczny”, w większości przypadków występujący samoczynnie i jednorazowo. Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia paraliżu sennego są:

nieodpowiednia higiena snu: zbyt późne kładzenie się spać, niedobór snu, nieregularne pory snu,
silny stres lub napięcie emocjonalne,
, leków, substancji psychoaktywnych.

Czasami jednak paraliż senny może nawracać i pojawiać się z niepokojącą częstotliwością. W takiej sytuacji należy zasięgnąć porady specjalisty, ponieważ paraliż senny bywa mylony z napadami oraz z, który może zagrażać zdrowiu lub życiu. Jeżeli odczuwasz u siebie niepokojące dolegliwości, umów się na,

Specjalista odpowie na wszystkie twoje pytania i, jeśli okaże się to konieczne, natychmiast wskaże dalsze kroki leczenia.
Przeczytaj także: Ponieważ paraliż senny nie jest postrzegany jako jednostka chorobowa, nie można mówić o leczeniu go, natomiast istnieje kilka sposobów na zniwelowanie przykrych doświadczeń, jeśli już się pojawiły.

Wybudzenie może ułatwić wykonywanie szybkich i gwałtownych wdechów i wydechów lub skoncentrowanie wszystkich swoich sił i całej woli na poruszeniu palcem u dłoni lub stopy – w chwili, gdy człowiek jest w stanie poruszyć choć jednym mięśniem, paraliż senny mija.

W sytuacji nawracającego paraliżu sennego należy zgłosić się do neurologa, najlepiej w poradni leczenia zaburzeń snu. Niezbędne będzie przeprowadzenie, które będzie mogło wykluczyć (bądź potwierdzić) padaczkę. W bardzo rzadkich sytuacjach lekarze zalecają farmakologiczne leczenie zaburzeń snu, związanych z występowaniem paraliżu sennego.

Choć paraliż senny budzi przede wszystkim negatywne emocje i większość osób stara się robić wszystko, by uniknąć tego nieprzyjemnego stanu, istnieje grupa ludzi, którzy wręcz starają się wywołać paraliż senny. Dlaczego? Praktycy technik świadomego snu uważają, że umiejętność zapanowania nad przechodzeniem ze stanu czuwania w świat marzeń sennych jest doskonałą techniką pozwalającą kreować senne wizje.

Aby wywołać paraliż senny, należy ułożyć się w dowolnej pozycji, zrelaksować się i leżeć bez ruchu, czekając na omamy w postaci obrazów, kształtów i historyjek. Wkrótce powinny się pojawić także wrażenia słuchowe oraz wibracje całego ciała. Należy utrzymać ten stan, nie ruszając się. Po jakimś czasie – zależnym od poziomu zmęczenia i warunków otoczenia – wibracje powinny się nasilić.

To właśnie hipnagogi dotykowe, które przechodzą w stan paraliżu sennego. W całym procesie niezwykle istotne jest, by tę technikę świadomego snu stosować tylko wtedy, gdy odczuwamy senność. Praktycy technik świadomego snu podkreślają, że ta metoda czyni paraliż senny zjawiskiem o wiele bardziej delikatnym i przyjemnym niż w chwili, kiedy pojawia się wbrew naszej woli.

: Co to jest paraliż senny i jakie są jego przyczyny?

Czy spanie po południu jest zdrowe?

Spanie w dzień – dobre czy nie? Krótkie podsumowanie – Sen jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Bezsenność trwająca miesiącami, a nawet latami może w negatywny sposób odbić się na pracy układu nerwowego, hormonalnego czy krążeniowo-naczyniowego.

Power nap, czyli krótka drzemka w ciągu dnia trwająca około 20 minut, ma pozytywny wpływ na zdrowie i samopoczucie. Nie tylko zmniejsza uczucie senności, ale poprawia koncentrację, sprawność motoryczną, nastrój i dodaje energii do działania. Niektórzy badacze przekonują, że wspiera kreatywne myślenie.

Może więc warto wspomnieć o jej zaletach w pracy? Mimo wielu zalet drzemania warto pilnować, by spanie w dzień za bardzo nie przeciągnęło się w czasie. Trzeba także pamiętać, że krótkie drzemki w ciągu dnia nie zastąpią wypoczynku nocnego, który jest niezbędny do pełnej regeneracji.

Jakie są skutki braku snu?

Brak snu i jego znaczenie dla zdrowia. Do czego mogą prowadzić zaburzenia snu? Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność.

Potrzebujesz porady? 459 lekarzy teraz online Brakiem snu można określić zarówno niewystarczający czas snu w ciągu doby, jak i jego niezadowalającą jakość. Takie stany odbijają się nie tylko na samopoczuciu, powodując niewyspanie i mniej wydajne funkcjonowanie. Znaczenie snu dla organizmu jest o wiele szersze.

Od niego zależą bowiem liczne procesy fizjologiczne wpływające na równowagę metaboliczną, odporność, regenerację komórek i pracę układu nerwowego. Z tego względu niedobór snu pośrednio przyczynia się do zachwiania równowagi procesów zachodzących w ciele człowieka.

Przykładem szkodliwości niewyspania może być spadek zdolności regeneracyjnej komórek. W wyniku tego zjawiska organizm wolniej dochodzi do siebie w przypadku uszkodzeń tkanek, stanów zapalnych czy infekcji. Każdy może również dostrzec wpływ braku snu na funkcjonowanie mózgu na co dzień – wolniejsze kojarzenie, problemy z koncentracją i zapamiętywaniem, a także obniżony nastrój.

Podczas Konferencji “Polka w Europie” dr n. med. Michał Michalik zwrócił uwagę na to, że jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania, a wszelkie jego zaburzenia zwiększają ryzyko zapadnięcia na poważne choroby. Niedobory snu mogą wynikać z trybu życia i przepracowania.

Osoby aktywne zawodowo, które realizują wiele zleceń, pracują na kilka etatów lub wykonują zawody medyczne, często śpią za mało. Również łączenie życia zawodowego z prywatnym może wymagać świadomego poświęcenia snu na rzecz obowiązków lub rozrywki. Długotrwałe prowadzenie trybu życia z ograniczoną ilością snu ma negatywne skutki dla zdrowia.

Czasem niedostatek wypoczynku lub sen gorszej jakości są też wynikiem czynników niezależnych od nas. Najpowszechniejszym zaburzeniem snu jest, czyli ogólne pogorszenie jakości snu, problemy z zasypianiem, zbyt wczesne budzenie się, brak ciągłości snu w ciągu nocy.

, który może manifestować się w postaci chrapania;
dolegliwości chorobowe takie jak nykturia (nocne oddawanie moczu) i bóle reumatyczne;
zaburzenia o podłożu psychologicznym takie jak depresja, zaburzenia lękowe;
silny stres;
zaburzenia neurologiczne;
schorzenia żołądkowo-jelitowe lub wątroby;
stosowanie niektórych leków i substancji psychoaktywnych.

Osoby doświadczające braku snu mogą cierpieć na różne dolegliwości niezależnie od tego, jakie są przyczyny niewyspania lub obniżonej jakości snu. Nawet pojedyncze przypadki nieprzespania nocy lub odkładania snu przez więcej niż dobę powodują objawy przejściowe. Należą do nich:

zmęczenie;
bóle głowy;
rozdrażnienie;
senność lub przysypianie w ciągu dnia, podczas codziennych czynności;
pogorszenie koncentracji;
płytki sen i częste budzenie się.

Niedobór snu nie tylko utrudnia organizmowi prawidłowe funkcjonowanie w krótkiej perspektywie czasowej, ale ma konsekwencje długoterminowe. W wyniku zaburzeń i braku snu wzrasta ryzyko zapadnięcia na wiele chorób przewlekłych. Rośnie też umieralność pacjentów zmagających się z przewlekłymi problemami ze snem.

nadwagę i otyłość — do takich stanów prowadzą wywołane przez niedobór snu zaburzenia metaboliczne i hormonalne, które prowadzą do nieprawidłowości w odżywianiu, którym towarzyszy wzmożone łaknienie, napady nocnego jedzenia czy poczucie zapotrzebowania na kaloryczne produkty;
cukrzycę — prawdopodobieństwo zachorowania na cukrzycę typu 2 rośnie przez zachwianie gospodarki węglowodanowej organizmu;
choroby jelit — stany zapalne jelit i choroba Leśniowskiego-Crohna mogą ulec zaostrzeniu w wyniku braku snu;
choroby układu sercowo-naczyniowego, w tym choroba niedokrwienna i nadciśnienie tętnicze;
choroby otępienne — badania wskazują na to, że ; zła jakość snu zakłóca przebieg procesów regeneracyjnych w mózgu, co nasila objawy chorób rozwijających się z wiekiem, w tym Alzheimera czy demencji;
objawy podobne do schizofrenii — tego typu dolegliwości są możliwe w przypadku braku snu przez minimum dobę, gdyż pogorszeniu ulega zdolność koncentracji i analizowania informacji, a do tego zwiększa się wrażliwość na bodźce zewnętrzne;
spadek libido;
nowotwory.

W wyniku braku snu rośnie ryzyko przedwczesnej śmierci osób zmagających się z tym problemem, która może być spowodowana chorobami układu krążenia. Zalecanym postępowaniem w przypadku bezsenności jest, Jest to metoda niefarmakologiczna, która pozwala poprawić jakość snu, przyśpieszyć zasypianie i zniwelować problem nocnych przebudzeń.

Problemy ze snem łatwiej wykryć, jeśli towarzyszy im wybudzanie się, a pacjent ma świadomość, że nie przesypia wystarczającej części nocy.
Mniej oczywista może być nieodpowiednia jakość snu, która jest wynikiem zaburzeń oddychania.
Szczególnie szkodliwy dla zdrowia jest obturacyjny bezdech senny.
To schorzenie, które powoduje, że chory w ciągu nocy ma powtarzające się epizody zaburzenia przepływu powietrza przez drogi oddechowe.

Oznacza to, że nawet kilka razy w ciągu godziny przestaje oddychać na czas ok.10 sekund. Jak wspomina dr Michalik, ok.7–8 proc. osób chrapiących cierpi na obturacyjny bezdech senny. Chorym w nocy towarzyszą dodatkowe objawy takie jak trudności z zasypianiem, zaraz po przebudzeniu, nadmierna potliwość czy,

Rezultatem nocnego bezdechu są też dolegliwości takie jak bóle głowy, pogorszenie koncentracji, stany depresyjne czy wysychanie błony śluzowej.
Problemów z bezsennością nie należy lekceważyć, szczególnie jeśli towarzyszą im wspomniane wyżej objawy.
Rozpoznanie przyczyn zburzeń snu jest możliwe dzięki badaniom laryngologicznym.

Większość nieprawidłowości strukturalnych w obrębie nosa (np. krzywa przegroda nosa) czy gardła (przerost migdałka lub podniebienia miękkiego) można skuteczne leczyć, eliminując przyczynę nieprawidłowego przepływu powietrza, a tym samy bezsenność. Źródła

Źródła : Konferencja “Polka w Europie”, PAP
Dodatkowa bibliografia :

: Brak snu i jego znaczenie dla zdrowia. Do czego mogą prowadzić zaburzenia snu?

Ile godzin można spać?

Z wiekiem liczba ta się zmniejsza. Dorośli w wieku 18–54 lat potrzebują 7–9 godzin snu. Starsi dorośli, czyli osoby w wieku powyżej 65 lat, nieco mniej. Ich zapotrzebowanie na sen wynosi 7–8 godzin – mówi Magdalena Kalinowska. Mniejsze zapotrzebowanie na sen wśród osób starszych wynika z ich zmniejszonej aktywności w ciągu dnia.

Osoba, która potrzebuje czterech 80-minutowych cykli snu, będzie wyspana już po 5 godzinach.
Ta zaś, która potrzebuje do wypoczynku aż sześciu 120-minutowych cykli, będzie musiała spać prawie 12 godzin.
Tego indywidualnego zapotrzebowania nie da się oszukać.
Podobnie jak pory snu.
To także kwestia indywidualna, uwarunkowana genetycznie.

Czy sen jest dobry na depresję?

Nowy lek na depresję – brak snu Dlugi Sen Co Oznacza Ostatnio aktualizowany: 22-04-2020 Bezsenność często towarzyszy depresji, ale okazuje się, że brak snu może również w leczeniu depresji pomóc. Pierwszy raz zauważono to w latach 70. XX w., kiedy przeprowadzano badania nad deprywacją snu w celu lepszego zrozumienia depresji.

Okazało się, że o dziwo, u osób z objawami depresji, pozbawienie snu powodowało polepszenie nastroju.
U osób bez depresji nie zauważono żadnych zmian w nastroju.
W dalszych latach prowadzono więcej badań na ten temat.
Poprawę nastroju po sesji deprywacji snu (tzn.
Pozbawieniu snu przez 36 godzin) obserwuje się u ok.60% pacjentów.

Lepsze wyniki uzyskano u pacjentów z depresją endogenną (uwarunkowaną biologiczne) niż reaktywną (wywołaną stresującym zdarzeniem) oraz lepsze z depresją dwubiegunową (epizody depresyjne na zmianę z epizodami maniakalnymi) niż jednobiegunową. Ciekawe jest, że deprywacja snu powoduje podobne zmiany neurochemiczne w mózgu, co leki przeciwdepresyjne.

Ponadto, pacjenci oporni na leki przeciwdepresyjne mają też słabszą poprawę po pozbawieniu snu, natomiast osoby, którym bardziej poprawia się stan po deprywacji snu, przeważnie dobrze też reagują na leki.
Niestety, wadą leczenia pozbawianiem snu jest to, że efekt utrzymuję się bardzo krótko.
Po następnych, normalnie przespanych nocach, objawy depresji wracają do punktu wyjścia.

Rozwiązaniem jest, zamiast nieprzespanych nocy, przesunięcie cyklu snu-czuwania, tak aby zasypiać i budzić się wcześniej. Badania wykazały bowiem, że to, co działa przeciwdepresyjnie, to brak snu w drugiej połowie nocy, Aby przesunąć fazę snu, poleca się pacjentowi nie spać przez jedną noc, a następnie położyć się spać kilka godzin wcześniej niż zwykle. Schemat modyfikacji rytmu sen?czuwanie i wpływ na nastrój u pacjentów z depresją (Chojnacka, Święcicki, 2012) Często łączy się leczenie pozbawianiem snu i przesuwaniem rytmu z lekami albo z fototerapią. Badania pokazują, że leczenie światłem potrafi wydłużyć terapeutyczny efekt deprywacji snu.

Czy głowa może boleć od długiego spania?

Ból głowy a sen – Na występujące bóle głowy wpływ może mieć wiele kwestii związanych ze snem. Jedną z najważniejszych jest jego długość, Zaleca się spać w nocy od 7 do 9 godzin, w zależności od indywidualnych potrzeb organizmu. Nadmierna ilość wypoczynku może tak samo powodować problemy z naszym samopoczuciem, co jego zbyt mała ilość.

Odsypianie w weekendy, czy inne dni wolne często prowadzi do bólów głowy, ze względu na rozszerzenie się lub zwężanie naczyń krwionośnych. Jest to skutek dostarczenia organizmowi zbyt dużej ilości snu. Wpływ na to, czy rano nie wstaniemy zmęczeni ma faza snu, z której zostaniemy wybudzeni, dlatego warto jest skorzystać z popularnych w internecie kalkulatorów czasu spania, które informują nas, o której powinniśmy wstawać jeśli kładziemy się spać o danej godzinie.

Istotne jest także ułożenie naszego ciała w łóżku.